Με «αναδόχους» –με ό,τι αυτό συνεπάγεται– της υποψηφιότητας της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Ντόναλντ Τουσκ, έγινε το πρώτο βήμα για τον αναπροσανατολισμό του στρατηγικού στόχου της ΕΕ από την «πράσινη συμφωνία» στην «αμυντική θωράκιση» της Ευρώπης.
Η επανεκλογή της στην προεδρία της Κομισιόν δεν θα είναι εύκολη, λόγω και της προβλεπόμενης ανόδου των κομμάτων της «φιλικής» προς τον Πούτιν Ακροδεξιάς, αλλά οι συμμαχίες που ανέπτυξε, με σημείο αναφοράς το «διευρυμένο κέντρο», αποδίδουν καρπούς. Ηδη με τον Μακρόν, στη συνάντηση που είχαν στο Μέγαρο των Ηλυσίων, συμφώνησαν να δοθεί προτεραιότητα στην ευρωπαϊκή άμυνα, με ταυτόχρονη έμφαση στην ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία. Η δέσμευσή της στη Διάσκεψη του Μονάχου για θέση επιτρόπου Αμυνας στην Κομισιόν, επισφράγισε τη σύγκλιση του Λαϊκού Κόμματος και των Φιλελεύθερων του Κέντρου. Το… λιγότερο οικολογικό πιθανόν να της στερήσει την ψήφο των Πρασίνων, θα έχει όμως τη στήριξη της δεξιάς Τζόρτζια Μελόνι και του αριστερού Πέδρο Σάντσεθ.
Προφανώς ο ρόλος της Ελλάδας θα είναι αναβαθμισμένος και αυτό δεν αφορά μόνο τη σύνθεση της Κομισιόν, αλλά και την κεντρική πολιτική της ΕΕ, στην οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρίσκεται στον πυρήνα της.
