Ο Στέφανος Κασσελάκης βρέθηκε στη Βουλή για να απευθυνθεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι στην Ολομέλεια, αφού δεν είναι βουλευτής. Επιχείρησε να κάνει μια ομιλία που όμως ήταν γραμμένη για άλλον. Ίσως αυτόν που έγινε αποδεκτός με χειροκροτήματα όταν μπήκε στην αίθουσα της συνεδρίασης. Και το έκανε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ενταχθεί στο… οικοσύστημα του κόμματος στο οποίο έγινε πρόεδρος.

Με χειρονομίες και κουνώντας, ίσως και άκαιρα το δάχτυλο, ο Στέφανος Κασσελάκη προσπάθησε. Προσπάθησε να σηκώσει τόνους και να κάνει αντιπολίτευση ώστε να εμφανιστεί ως αριστερός, κάνοντας όμως λόγο όχι για ηθικό αλλά για ιδεολογικό πλεονέκτημα. Προσπάθησε να σηκώσει αριστερά λάβαρα και να μιλήσει για θέματα που προηγήθηκαν των εθνικών εκλογών δείχνοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει προσκολλημένος σε μια τακτική τοξικότητας και λαϊκισμού. Φάνηκε άλλωστε από όσα είπε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Μόνο που η ομιλία που του έγραψαν δεν ήταν γι' αυτόν. Δεν κολλούσε. Δεν ταίριαζε την ώρα που ο ίδιος επιδίωξε να… ταιριάξει με τους 47 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εντάσσοντας εαυτόν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και αυξάνοντάς τους σε 48 για να δείξει ότι είναι μαζί. Τα χειροκροτήματα που ΔΕΝ έλαβε δείχνουν όμως τη γενικότερη κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς και ότι η ανακωχή που έχει συμφωνηθεί δεν οδηγεί σε αποδοχή.

Το… καλόπιασμα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ συνοδευόμενο από μια προσπάθεια να εμφανιστεί ως κακέκτυπο του Αλέξη Τσίπρα απέτυχε. Και θα πει κανείς ότι ήταν η πρώτη του φορά. Ναι πράγματι ήταν. Ίσως όμως ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο να έπρεπε οι συνεργάτες του να τον προστατέψουν και όχι να τον εμφανίσουν ως έναν νεότερο Αλέξη Τσίπρα βάζοντάς του στο στόμα λόγια που με δυσκολία έβγαιναν.

Εκτός και αν ο ίδιος έχει αποφασίσει να ακολουθήσει την εύκολη λύση του λαϊκισμού. Αυτή που οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στο 17%. Μόνο που δεν έχει τα περιθώρια αφού με αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να κερδίσει, αλλά να χάσει κι άλλο. Να χάσει όμως και από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, όσο και αν προσπάθησε να τους πείσει πως πρέπει να πάνε όλοι μαζί και να τους εκλιπαρεί, περίπου, για ενότητα. 

Υγ.: Χειροκροτήματα υπήρξαν. Ελάχιστα και όχι από όλους τους βουλευτές. Που, αν μη τι άλλο, δεν είναι και πολλοί οπότε… φαίνονται.