Η ελληνική αγορά αυτοκινήτου του 2025 αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα οικονομίας που κινείται σε δύο ταχύτητες: από τη μία, η τεχνολογική μετάβαση που επιβραδύνεται λόγω κόστους και υποδομών, και από την άλλη η σταθερή ζήτηση που στηρίζεται στην ανάκαμψη της ιδιωτικής κατανάλωσης και στους εταιρικούς στόλους.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ACEA, η Ελλάδα κατέγραψε το διάστημα Ιανουαρίου–Οκτωβρίου 122.995 ταξινομήσεις, σημειώνοντας μια μετρημένη αύξηση 4,5% σε σχέση με το 2024.
Αν και ο αριθμός αυτός δεν συνιστά εκρηκτική ανάπτυξη, αποτυπώνει την ανθεκτικότητα της αγοράς σε μια περίοδο υψηλού κόστους χρήματος, ασταθών επιδοτήσεων και σημαντικών πληθωριστικών πιέσεων.
Πρωταγωνιστής η υβριδική τεχνολογία
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η καθαρή στροφή των Ελλήνων οδηγών προς τις υβριδικές τεχνολογίες, οι οποίες συσσωρεύουν κερδισμένο έδαφος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Με 61.511 ταξινομήσεις (+25%), τα υβριδικά αναδεικνύονται σε σταθερό σημείο ισορροπίας ανάμεσα στο κόστος και την κατανάλωση, χωρίς να απαιτούν επενδύσεις σε υποδομές φόρτισης ή εξαρτήσεις από επιδοτήσεις. Αυτή η πρακτικότητα τα καθιστά τη δημοφιλέστερη επιλογή τόσο για ιδιώτες όσο και για εταιρείες, επιβεβαιώνοντας μια αγορά που δεν επιδιώκει βίαιες αλλαγές αλλά συντονισμένες, ρεαλιστικές μεταβάσεις.
Εντυπωσιακή άνοδος στα PHEV
Παράλληλα, τα plug-in hybrid σημείωσαν άνοδο 64% (3.832 ταξινομήσεις), όμως το μέγεθός τους παραμένει περιορισμένο. Απευθύνονται κυρίως σε καταναλωτές υψηλότερου εισοδήματος και εταιρικά προγράμματα leasing, καθώς η πραγματική αξιοποίησή τους προϋποθέτει συγκεκριμένες συνήθειες φόρτισης. Αντίθετα, τα ηλεκτρικά (BEV), παρά το θετικό πρόσημο +6,6%, διατηρούν χαμηλή διείσδυση με 6.953 ταξινομήσεις. Οι Έλληνες δεν τα απορρίπτουν – αλλά δεν τα υιοθετούν και με τον ρυθμό που θα ήθελε η κεντρική πολιτική αφήγηση. Το κόστος αγοράς παραμένει υψηλό, οι υποδομές φόρτισης άνισες, ενώ η αβεβαιότητα γύρω από τις επιδοτήσεις λειτουργεί ανασταλτικά. Σε μια περίοδο που το νοικοκυριό μετρά κάθε ευρώ, το BEV δύσκολα αναδεικνύεται ως πρώτη επιλογή.
Τα θερμικά
Η εικόνα ολοκληρώνεται με τις πωλήσεις βενζίνης και ντίζελ, που παρότι υποχωρούν σημαντικά (-14,8% και -54,3% αντίστοιχα), εξακολουθούν να αποτελούν την προσιτή και πρακτική λύση για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Το θερμικό αυτοκίνητο παραμένει ραχοκοκαλιά της αγοράς, ειδικά στις μικρές και μεσαίες κατηγορίες τιμής, εκεί όπου κρίνονται οι πραγματικές δυνατότητες των νοικοκυριών.
Προβλέψεις - ανάλυση
Αυτό το μωσαϊκό επιλογών μάς οδηγεί στο ουσιαστικό ερώτημα: τι σημαίνει αυτή η εικόνα για την ελληνική οικονομία και τι μπορούμε να περιμένουμε το 2026;
Η πρώτη και σημαντικότερη διαπίστωση είναι ότι το 2026 θα αποτελέσει έτος σταδιακής, όχι βίαιης μεταβολής. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, η αγορά αναμένεται να κινηθεί με μια ήπια άνοδο της τάξης του 3% έως 5%, καθώς η ομαλοποίηση των επιτοκίων και η διατήρηση της εγχώριας ζήτησης θα συμβάλουν σε συγκρατημένη ανάπτυξη. Η εικόνα αυτή κρύβει και μια πολιτική διάσταση: η κυβέρνηση θα επιδιώξει μέσα στο 2026 να δείξει ότι η ελληνική οικονομία, ακόμη και σε συνθήκες ευρωπαϊκής μεταβατικότητας, διατηρεί θετικούς ρυθμούς σε τομείς που συνδέονται άμεσα με την κατανάλωση και την πραγματική καθημερινότητα.
Το δεύτερο στοιχείο είναι η συνέχιση της κυριαρχίας των υβριδικών, τα οποία έχουν πλέον παγιωθεί ως η «μέση λύση» που δεν προκαλεί πολιτικό ή κοινωνικό τριγμό. Δεν επιβαρύνουν το κράτος με επιδοτήσεις, δεν απαιτούν δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές και μειώνουν την κατανάλωση καυσίμου, προσφέροντας μια έμμεση ανακούφιση στα νοικοκυριά. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα HEV θα ξεπεράσουν το 35% της αγοράς το 2026.
Αντίθετα, τα ηλεκτρικά θα συνεχίσουν να κινούνται ανοδικά, αλλά με σαφώς περιορισμένο ρυθμό. Το μερίδιό τους αναμένεται να κινηθεί μεταξύ 5% και 7%, εκτός εάν υπάρξει μια νέα σειρά επιδοτήσεων με σταθερότητα και σαφήνεια. Αν το τοπίο παραμείνει θολό, οι καταναλωτές θα συνεχίσουν να επιλέγουν πιο ασφαλείς λύσεις. Εδώ, η πολιτική απόφαση θα παίξει καθοριστικό ρόλο: είτε θα υπάρξει οργανωμένο πλαίσιο που θα κάνει τα BEV πιο προσιτά και λειτουργικά, είτε η Ελλάδα θα παραμείνει πίσω σε σχέση με την ευρωπαϊκή κούρσα ηλεκτροκίνησης.
Σε αυτό το περιβάλλον, τα plug-in hybrid θα διατηρήσουν τη δυναμική τους, όμως δεν θα εξελιχθούν σε μαζικό προϊόν. Η υψηλή τιμή και η πολυπλοκότητά τους περιορίζουν το κοινό τους, κάτι που αναμένεται να συνεχιστεί και το 2026. Παράλληλα, τα θερμικά σύνολα βενζίνης θα εξακολουθήσουν να αποτελούν το πιο προσιτό σημείο εισόδου για τις κατηγορίες B και C, διατηρώντας υψηλό μερίδιο και σταθερή παρουσία.
Τελικά, η ελληνική αγορά αυτοκινήτου το 2026 θα κινηθεί ανάμεσα στον ρεαλισμό των υβριδικών και την αργή, προσεκτική πρόοδο της ηλεκτροκίνησης. Η μετάβαση δεν θα είναι εκρηκτική ούτε μονόδρομος. Θα είναι βαθμιαία, προσαρμοσμένη στις οικονομικές αντοχές των πολιτών και στις πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν για επιδοτήσεις, φορολογία και υποδομές. Με δεδομένες τις σημερινές συνθήκες, η Ελλάδα οδεύει προς ένα υβριδοκεντρικό έτος, όπου η τεχνολογία θα βαδίζει πιο γρήγορα από την οικονομία, αλλά όχι πιο γρήγορα από την πραγματικότητα των νοικοκυριών.
