Η επίθεση του «Ρουβίκωνα» στο σπίτι του Κωνσταντίνου Τασούλα και τα απειλητικά τηλεφωνήματα και emails που δέχθηκαν η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έρχονται ν' αναδείξουν την κατάσταση που δημιουργείται με ευθύνη και της αντιπολίτευσης. Και όσο και να δηλώνει το ΠΑΣΟΚ ότι φταίει η κυβέρνηση για την τοξικότητα, δεν παύει να είναι μεταξύ των κομμάτων που έσπευσαν να κατηγορήσουν τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας για «συγκάλυψη» και κυρίως για «απόκρυψη» δικογραφίας.
«Ο Κωνσταντίνος Τασούλας φέρει βαρύτατη ευθύνη για την απόκρυψη των εν λόγω στοιχείων από την Ολομέλεια της Βουλής», ανέφερε το ΠΑΣΟΚ στην πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής. Ο Νίκος Ανδρουλάκης κατηγόρησε τον πρωθυπουργό για δήθεν συγκάλυψη της τραγωδίας των Τεμπών, παρά το γεγονός ότι η δικογραφία είχε ανακοινωθεί και ότι και η συμπληρωματική έκθεση ήταν γνωστή.
Και αναφερόμαστε στο ΠΑΣΟΚ διότι είναι ένα κόμμα που έχει δεχθεί ύβρεις, έχει στοχοποιηθεί και στελέχη του ήταν στόχοι επιθέσεων μέσω ψευδών ειδήσεων και καταγγελιών στις πλατείες των αγανακτισμένων.
Τα υπόλοιπα κόμματα κέρδισαν το παιχνίδι του λαϊκισμού μια φορά, θέλουν να το επαναλάβουν ξεχνώντας πως, όταν ρίχνεις αίμα στην αρένα, το κοινό ζητάει και άλλο και όταν το τέρας μάθει τη γεύση του, δεν χορταίνει ποτέ.
Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ να χαρακτήρισαν «παρέμβαση» την επίθεση «Ρουβίκωνα», αλλά είτε πρόκειται για… τρικάκια είτε για απειλητικά τηλεφωνήματα και emails, δεν παύει να είναι εκφοβισμός. Μάλιστα, είναι ακραία μορφή εκφοβισμού και τρομοκράτησης όταν γίνεται έξω από το σπίτι που ζει η οικογένειά σου. Το μήνυμα είναι σαφές: «ξέρουμε πού μένεις και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να… δράσουμε». Οι απειλές προς πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν θεσμούς συνήθως λαμβάνουν διαστάσεις όταν το όποιο αφήγημα καταρρέει και οι αντιδράσεις γίνονται όλο και πιο ακραίες.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
