Την Τετάρτη θα εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος θα αναλάβει τα καθήκοντά του μετά τις 13 Μαρτίου, όταν λήγει η συνταγματικά προβλεπόμενη θητεία της νυν Προέδρου, Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Η εκλογή του είναι βέβαιη, μόνο που η αντιπολίτευση–και η… σοβαρή και τα υπόλοιπα κόμματα– επιδιώκουν την αμφισβήτησή του με τρόπο που αποτελεί ευθεία βολή κατά του θεσμού. Και δεν είναι ο μόνος θεσμός που βάλλεται με «εργαλείο» την τραγωδία των Τεμπών.
Το ΠΑΣΟΚ και από κοντά και ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα «κομματική». Οι καταγγελίες και οι κατηγορίες για την επιλογή είναι συνεχείς, αν και δεν έτυχαν της ανάλογης αποδοχής και από την κοινωνία.
Αυτά στην αρχή. Στη συνέχεια το ΠΑΣΟΚ βρήκε το αφήγημα της «συγκάλυψης» και της δήθεν «απόκρυψης» στοιχείων της δικογραφίας για τα Τέμπη στοχοποιώντας τον Κωνσταντίνο Τασούλα για τη θητεία του στη Βουλή. Ένα αφήγημα που κατέρρευσε, αφού η δικογραφία για την οποία εγκαλεί η Χαριλάου Τρικούπη τον υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν γνωστή.
Και όμως συνεχίζουν στην ίδια τακτική. Συνεχίζουν με τρόπο που προκαλεί ερωτήματα. Που δείχνει ότι στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Τασούλα επιδιώκεται μια αμφισβήτηση των θεσμών.
Αρκεί να δει κάποιος τι συμβαίνει με τη Δικαιοσύνη, τον άλλο πυλώνα της δημοκρατίας. Όσα γίνονται με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών θυμίζουν άλλες εποχές. Θυμίζουν την περίοδο μετά το 2011 και τα λαϊκά δικαστήρια. Θυμίζουν την περίοδο 2015-2019 με τους δικαστικούς λειτουργούς να βρίσκονται στα… κάγκελα για τις επιθέσεις που δέχονταν από την τότε κυβέρνηση. Θυμίζουν ακόμη και το 2008, όταν καιγόταν η Αθήνα.
Κάποιοι θεωρούν πως βρήκαν τη σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά της οργής. Μόνο που με τη φωτιά κανείς δεν παίζει, διότι μπορεί άνετα να καεί και ο ίδιος.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
