Το 2015 είχαν… αυταπάτες και τις μετέφεραν στον κόσμο υφαρπάζοντας την ψήφο που τους οδήγησε στην εξουσία. Τώρα δηλώνουν πως δεν κατάλαβαν τι ήθελε η κοινωνία. Ότι δεν… διέσχισε το μυαλό τους πως οι πολίτες αναζητούν τη σταθερότητα, την ασφάλεια και τις προϋποθέσεις που αποτελούν τη βάση για την ανάπτυξη και την ευμάρεια.
Το είπε πρώτη η Έφη Αχτσιόγλου που σε κάθε παρουσία της ενόψει της μάχης για τη διαδοχή στον ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει και ένα μικρό άδειασμα στον Αλέξη Τσίπρα. Υποστήριξε ευθαρσώς ότι δεν είχαν καταλάβει πως οι πολίτες επιδιώκουν τη σταθερότητα και όχι την αστάθεια. Αυτή δηλαδή που σύμφωνα με παλαιότερη δήλωση της ίδιας είναι η βάση για την Αριστερά και την κυριαρχία της…
Τώρα το δηλώνει και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος –επίσης εκ των τεσσάρων, προς το παρόν, διεκδικητών- της θέσης του Αλέξη Τσίπρα, που βρίσκεται πλέον σε υπερατλαντικές ηπείρους για οικογενειακές διακοπές. Μάλιστα ο πρώην τσάρος της Οικονομίας στον οποίο οι σύντροφοί του έχουν χρεώσει κομμάτι της ήττας του 2019 λόγω της αφαίμαξης της μεσαίας τάξης και της διάλυσης του κοινωνικού ιστού, δήλωσε πως δεν είχε αντιληφθεί το… βουβό κύμα που ήθελε σταθερότητα.
Δηλαδή πίστευε και πίστευαν ότι οι πολλοί –αυτοί που δεν πετάνε… πέτρες στα πεζοδρόμια και δεν λιώνουν τα πληκτρολόγια δολοφονώντας χαρακτήρες και βρίζοντας τους πάντες- έκρυβαν μέσα τους μια οργή που θα εκδηλωνόταν στην κάλπη. Στον ΣΥΡΙΖΑ ζούσαν δηλαδή σε κλίμα 2011 – 2015.
Και όμως αυτοί οι άνθρωποι κυβέρνησαν μια χώρα και διεκδίκησαν εκ των υστέρων δύο φορές να την κυβερνήσουν εκ νέου. Δήλωναν και δηλώνουν εκφραστές του λαού αλλά δεν κατάλαβαν και δεν καταλαβαίνουν τι θέλει τελικά η πλειοψηφία. Βιώνουν τη δική τους αυταπάτη που χωρίς κόπο –διότι η διακυβέρνηση μιας χώρας και η κατάρτιση σχεδίου για την ανάπτυξή της θέλει κόπο- οδηγεί στις καρέκλες της εξουσίας, πάντα για τον λαό.
Αυτό που δηλώνουν οι Εφη Αχτσιόγλου και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και το οποίο λένε με άλλα λόγια οι Νίκος Παππάς και Στέφανος Τζουμάκας είναι η πραγματικότητα. Δηλαδή δεν κατάλαβαν τι συνέβη. Και δυστυχώς πολλοί δεν καταλαβαίνουν ακόμη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μετά τις εκλογές της 21ης Μαΐου αλλά και μετά από αυτές της 25ης Ιουνίου που η διαφορά εκτινάχθηκε στις 22 περίπου μονάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ έγραψε ένα 17,8% με περαιτέρω, πλέον καθοδικές τάσεις, αποδόθηκε μέχρι και στην πανδημία. Μόνο το… εμβόλιο δεν κατηγόρησε η Κουμουνδούρου.
Το ν αναγνωρίζει πως δεν κατάλαβες τι τελικά θέλουν οι πολίτες είναι ίσως ένα πρώτο βήμα αυτοκριτικής. Όμως το να μην το έχει καταλάβει όντας 4 χρόνια στην αντιπολίτευση χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Πολύ περισσότερο τη στιγμή κατά την οποία συνεχίζεις, ως κομματικός μηχανισμός, να βαδίζεις στον ίδιο δρόμο, με πρόσφατο παράδειγμα τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της ψήφους των αποδήμων ή και στο μείζον πλέον θέμα αυτό των ιδιωτικών, μη κρατικών, πανεπιστημίων.
