Για όλους όσους έχουμε περάσει τα σαράντα, στις εικόνες των Χριστουγέννων από τα παιδικά μας χρόνια κυριαρχεί η υπέροχη εικόνα της φάτνης με το Θείο Βρέφος στα σπάργανα, και δίπλα η Μητέρα Παναγία με τον Ιωσήφ, οι τρεις μάγοι με τα δώρα κάτω από το πιο λαμπρό αστέρι.
Όλοι μας αναπολούμε τις σχολικές γιορτές που μια μικρή φάτνη στηνόταν πάνω στο θεατρικό σανίδι του σχολείου και το μοίρασμα των ρόλων για την αναπαράσταση της Θείας Γέννησης, που σήμαινε Χριστούγεννα.
Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένος ο νέος χρόνος γράφαμε στις κάρτες που στέλναμε με το ταχυδρομείο σε φίλους και αγαπημένους που ήταν μακριά, ευτυχώς ή δυστυχώς, ίντερνετ ακόμα δεν είχαμε.
Χρόνια μετά ήρθε το Διαδίκτυο, η παγκοσμιοποίηση, και όλα μπήκαν στο ίδιο τσουβάλι.
Τα Χριστούγεννα έγιναν ξαφνικά μια γιορτή μακριά από τη θρησκευτική της σημασία, η φάτνη άρχισε να εκλείπει από τους στολισμούς, καθώς σπάνια τη βλέπει κανείς έστω κάτω από το δέντρο, και τα Χριστούγεννα έγιναν ξαφνικά μια γιορτή χωρίς ιδιαίτερη θρησκευτική ταυτότητα, με πολλή χρυσόσκονη όμως και περισσότερο γκλίτερ.
Στις ευχές που ανταλλάσσουμε μεταξύ μας χρησιμοποιούμε το Καλές Γιορτές, έτσι γενικά και αόριστα, νομίζοντας πως σε αυτό συμπεριλαμβάνουμε όλες τις γιορτές του δεκαπενθημέρου μέχρι και τα Φώτα.
Χριστούγεννα ξημερώνουν αύριο, μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης.
Καλά Χριστούγεννα λοιπόν, με χαρές στα σπιτικά σας.
