Χριστούγεννα είναι εκεί, που νιώθεις ευπρόσδεκτος και ας είσαι ξένος!
Αξιώθηκα τέτοια Χριστούγεννα φέτος, ήμουν η «ξένη» σε τραπέζι, με ανθρώπους της προσφοράς και του καθήκοντος, που όμως στο τέλος ένιωσα μέλος της ομάδας!
Χθες λοιπόν παραμονή Χριστουγέννων, βρέθηκα στον σταθμό της Ομάδας Εθελοντών Δασοπυροσβεστών Διασωστών Εκάλη-2000.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση, όταν ο πρόεδρος της ομάδας Γιώργος Δερτιλής, μου είχε αναφέρει, πως οι βραδιές τους γίνονται κανονικά 365 μέρες τον χρόνο, ακόμα και Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Ήθελα να δω από κοντά, τι κάνει αυτούς τους ανθρώπους, τους εθελοντές να επιλέγουν να περάσουν τα Χριστούγεννα με την ομάδα τους και όχι στα σπίτια τους!
Με το που έφτασα εκεί, κατάλαβα πως ήταν κάτι παραπάνω από την ευθύνη που έχουν αναλάβει, για το καλό του τόπου τους, είναι η ιδιοσυγκρασία αυτών των ανθρώπων και οι σχέσεις «αίματος» που έχουν αναπτύξει μεταξύ τους, σχέσεις ουσιαστικές και αδιαπραγμάτευτες, για να μπορούν να αντιμετωπίζουν ακραίες καταστάσεις!
Στο χώρο υπήρχαν και οι οικογένειες των ανθρώπων της βάρδιας, με τα γιορτινά τους χαμόγελα και με μια ιστορία να αφηγηθεί ο καθένας, ιστορίες αγωνίας για τους ανθρώπους τους στο πεδίο, αλλά και ιστορίες περηφάνιας για το πως η ομάδα καταφέρνει εδώ και πάνω από 24 χρόνια, να γίνεται καλύτερη και να προσφέρει στον τόπο τους.
Στρώθηκε ένα μεγάλο τραπέζι , με ο,τι καλύτερο είχε μαγειρέψει ο καθένας και όπως σε κάθε τραπέζι υπήρχε μια ωραία «βουή», που όμως σταμάτησε απότομα, δυο φορές, όταν ακούστηκαν στον ασύρματο το περιστατικό στα Πετράλώνα και λίγο αργότερα στην Ηλιούπολη, έτσι για να θυμίσει και σε μένα την αδαή, που είχα παραδοθεί στη ζεστή φιλοξενία τους, πως δεν ήταν γιορτή, ήταν η βάρδια των Χριστουγέννων!
Ευτυχώς για όλους μας το βράδυ κύλησε ήσυχα μέχρι τις 2 που έφυγα γεμάτη «Χριστούγεννα» από την Εκάλη!
Έχω ακόμα στο μυαλό μου, τις στολές, που ήταν σε ετοιμότητα και ευτυχώς δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιηθούν, το καμένο κράνος του Γιώργου, τη φροντίδα της Στεφανίας, την ανάλυση των μετερεολογικών δεδομένων του Μάνου, τον Δημήτρη, τη Νίκη, το Χρήστο, την Ελένη όλοι μια καλοκουρδισμένη μηχανή, που ο καθένας ξέρει τι πρέπει να κάνει.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι εθελοντές και δεν τους «αναγκάζει» καμία συνθήκη να βρίσκονται στη θέση τους και όμως το κάνουν γιατί θέλουν να προσφέρουν!
Αν θέλεις να ζήσεις πραγματικά Χριστούγεννα, επέλεξε να περάσεις μια μέρα σου, με εθελοντική ομάδα της περιοχής σου, μια οποιαδήποτε ομάδα μια οποιαδήποτε μέρα του χρόνου, πάλι σαν Χριστούγεννα θα είναι!
Γιατί Χριστούγεννα είναι να προσφέρεις τον εαυτό σου για το καλό κάποιου άλλου, που ενδεχομένως δεν θα τον συναντήσεις ποτέ!
Χρόνια πολλά σε όλους!
* Η Πίστη Κρυσταλλίδου είναι γραμματέας Εθελοντισμού της Νέας Δημοκρατίας