Τον Ιούνιο του 2015, είκοσι μέρες πριν από την αναγγελία του δημοψηφίσματος που οδήγησε στο κλείσιμο των τραπεζών, στα capital controls και στη διάλυση της οικονομίας, φέρνοντας τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε στη Βουλή για ένα θετικό σοκ που χρειάζεται. Τώρα μιλά για… αναπτυξιακό.
Εκείνη την ημέρα, την 6η Ιουνίου, ο Αλέξης Τσίπρας –ως πρωθυπουργός– ενημέρωνε τη Βουλή για τις διαπραγματεύσεις με τον δικό του φυσικά τρόπο, λέγοντας μισές αλήθειες. Στο πλαίσιο αυτό έκανε λόγο για τη στρατηγική επιδίωξη της κυβέρνησής του, μιλώντας μεταξύ άλλων για ένα «ισχυρό επενδυτικό πρόγραμμα που θα δημιουργήσει θετικό σοκ στην ελληνική οικονομία, κινητοποιώντας και το λιμνάζον δυναμικό της».
Ναι, μιλούσε για σοκ. Το βάπτισε θετικό, όπως τώρα το βαπτίζει αναπτυξιακό. Μόνο που το 2015 προκάλεσε σοκ, αλλά δεν το λες και… θετικό. Εκτός αν τότε ήσουν μεγαλοεπιχειρηματίας και φίλος της τότε κυβέρνησης και είχες τα χρήματά σου εκτός Ελλάδας. Τότε, ναι, μπορείς να το πεις και θετικό.
Τώρα το πώς θα γίνει αυτό το αναπτυξιακό σοκ που ευελπιστούμε ότι δεν θα είναι ίδιο με το… θετικό, αν και από τα συμφραζόμενα κάτι για φόρους προκύπτει, δεν το πολυεξήγησε. Αλλά μην τα θέλετε και όλα δικά σας. (Ξανα)κάντε τον πρωθυπουργό και θα σας δείξει αυτός. Άλλωστε, από Νοέμβριο επιστρέφει και ο Πάνος, ο πάλαι ποτέ φίλος και συγκυβερνήτης του.
Για να μην τους αδικούμε πάντως. Για… αναπτυξιακό σοκ μιλούσαν στον ΣΥΡΙΖΑ από τον Σεπτέμβριο του 2015. Τα έλεγε για παράδειγμα ο τότε υφυπουργός Δημήτρης Μάρδας, γράφοντας μεταξύ άλλων ότι «η χώρα χρειάζεται ένα αναπτυξιακό σοκ για να ξεπεράσουμε τις υφεσιακές πτυχές της συμφωνίας. Να σκεφτούμε, να σχεδιάσουμε και να δράσουμε εκτός των συμβατικών πλαισίων διαχείρισης».
Απλά μετά τρέχανε με κάτι ινστιτούτα της Φλωρεντίας και κάτι τηλεοπτικές άδειες για το ΣΥΡΙΖΑ channel, κάτι σκευωρίες της Novartis Και κάτι συμφωνίες εκεί στις Πρέσπες και… ξεχάστηκαν.
