Παίρνοντας το βράδυ της περασμένης Παρασκευής τη σκυτάλη από τον Βαγγέλη Μαρινάκη που μίλησε στο ίδιο συνέδριο, επανέλαβε (σαν χαλασμένο Jukebox ακουγόταν, αλλά… δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε) την κασέτα του για το κράτος δικαίου και τη δικαιοσύνη.
Ο λόγος για τον Αλέξη Τσίπρα, που του είχαν στρωμένο κόκκινο χαλί στο συνέδριο του «Economist» και ψέλλισε αυτά που ψέλλισε, αλλά δυστυχώς (;) για τον ίδιο τον είχε προλάβει ο εφοπλιστής και μεγαλοεκδότης Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος είπε περίπου τα ίδια.
Επιτομή της τοξικότητας
Ας δούμε όμως μερικά σημεία από τη «μεστή» και «δομημένη» ομιλία Τσίπρα, που τόσο πολύ είχε διαφημίσει η διαπλοκή με ξελιγωμένα «ρεπορτάζ».
Με το καλημέρα ο Τσίπρας είπε –χωρίς ίχνος ντροπής– ότι «η τοξικότητα βλάπτει σοβαρά τον δημοκρατικό διάλογο» αναφερόμενος στην κυβέρνηση. Δηλαδή, η επιτομή του λαϊκισμού, της εχθροπάθειας και της τοξικότητας τόλμησε (με περίσσιο θράσος) να καταλογίσει «τοξικότητα στην κυβέρνηση».
Επίσης, χωρίς τσίπα, μίλησε με τη γνωστή αλαζονεία που τον διακρίνει και με μπόλικη αμετροέπεια για την οικονομία, για να πει ο αθεόφοβος ότι «επί ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες ήταν καλύτερα».
Στη συνέχεια, σαν… καλός Τσίπρας μίλησε για ένα ασαφές «Εθνικό Σχέδιο Ανάταξης με ορίζοντα πενταετίας» που μόνο ο ίδιος έχει στο μυαλό του.
«Η χώρα χρειάζεται», σύμφωνα με τον άχαστο Τσίπρα, «άμεσα ένα μεγάλο αναπτυξιακό σοκ. Ενα σοκ εφάμιλλο των αντίστοιχων της περιόδου Τρικούπη και Βενιζέλου. Διαφορετικά, θα χάσει οριστικά το τρένο της σύγκλισης και θα βρεθεί εκ νέου σε συνθήκες υπαρξιακής κρίσης», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας και πρόσθεσε ότι η Ελλάδα «χρειάζεται Εθνικό Σχέδιο Ανάταξης με ορίζοντα πενταετίας. Ενα σχέδιο, με ορίζοντα το 2030 και στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη, την ανθεκτικότητα, την ασφάλεια, την αναδιανομή, τη δικαιοσύνη αλλά και την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας των θεσμών και της δημοκρατίας». Το λες και κρίση μεγαλείου όταν –εμμέσως πλην σαφώς– συγκρίνει (!) την αφεντιά του με τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο, αλλά «δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε»).
Κι αφού «ενημέρωσε» τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που εκστασιασμένοι τον χειροκροτούσαν από κάτω (καημένε Φάμελλε, τι σου ’μέλλε να πάθεις), είπε μετά να καταπιαστεί και με το «αγαπημένο» του θέμα: το κράτος δικαίου.
Σύμφωνα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, η θεσμική θωράκιση του κράτους δικαίου μπορεί να γίνει «με αποδέσμευση της δικαιοσύνης από κυκλώματα της εκτελεστικής και οικονομικής εξουσίας. Με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και της τεχνητής νοημοσύνης για λιγότερη γραφειοκρατία και περισσότερη διαφάνεια. Με αξιολόγηση δομών και προσώπων και επιβράβευση της προσφοράς των δημόσιων λειτουργών. Με ανασυγκρότηση και αναβάθμιση του διοικητικού μηχανισμού και θωράκισή του από ιδιοτελείς παρεμβάσεις της εκάστοτε κυβέρνησης ή και παράπλευρων, ανεξέλεγκτων εξουσιών».
Κοίτα ποιος μιλάει
Ας έρθουμε τώρα στα έργα και στις ημέρες του συγκυβερνήτη του Πάνου Καμμένου. Στα πραγματικά και άθλια έργα του – όσο κι αν η διαπλοκή προσπαθεί να τον ξεπλύνει από τα πολιτικά του ανομήματα.
Μιλάει ο Τσίπρας, λοιπόν, για κράτος δικαίου και πέφτουν από τα γέλια οι σοβάδες μαζί με τα ντουβάρια του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάει για δικαιοσύνη και θεσμούς ο πολιτικός που επί ημερών του εξυφάνθηκε η μεγαλύτερη πολιτική σκευωρία. Και δεν κοκκινίζει από ντροπή – καλά, για συγγνώμη ούτε λόγος.
Μιλάει ο Τσίπρας για κράτος δικαίου (δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε) όταν:
1. Πρώην υπουργοί του έχουν καταδικαστεί οριστικά και αμετάκλητα από το ειδικό δικαστήριο (καλή ώρα, ο γνωστός 13-0).
2. Επί ημερών της εθνολαϊκιστικής και ακροαριστερής κυβέρνησής του στήθηκε η σκευωρία Novartis και κρέμασαν στα μανταλάκια τους πολιτικούς τους αντιπάλους, στην προσπάθειά τους να εδραιώσουν το καθεστώς που είχαν σχεδιάσει.
3. Η δική του κυβέρνηση έφερε (με συνοδεία… νταουλιών από τη Φλωρεντία) τον αντισυνταγματικό νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες.
4. Η ΕΥΠ επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παρακολουθούσε από «αντιφρονούντες» συντρόφους τους, ενοχλητικούς δημοσιογράφους, μέχρι τον Καμμένο, όπως ο ίδιος ακούγεται να λέει στις συνομιλίες-ομορφιές με τον φερόμενο αρχιμαφιόζο της Κρήτης.
5. Στο Μαξίμου σύμφωνα με τις καταγγελίες Κοντονή (σ.σ.: υπουργός Δικαιοσύνης του Τσίπρα) είχε στηθεί παραδικαστικό μαγαζάκι ενώ οι αλλαγές που έκανε στον ποινικό κώδικα ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο ημέρες πριν τις εκλογές τον Ιούνιο του 2019 «ευνοούσαν τα καταδικασθέντα στελέχη της Χρυσής Αυγής».
6. Κορυφαίοι υπουργοί του και στενοί του συνεργάτες κάνανε «επισκέψεις» στα γραφεία της ηγεσίας του Αρείου Πάγου.
7. Για να χειραγωγήσουν την ενημέρωση επιχείρησαν να φτιάξουν δικό τους τηλεοπτικό σταθμό με τα περιβόητα βοσκοτόπια Καλογρίτσα.
8. Τέλος, τσαλαπάτησε τη λαϊκή βούληση και το «Οχι» του δημοψηφίσματος το έκανε «Ναι» για να φέρει στη συνέχεια το τρίτο αχρείαστο και απεχθέστερο μνημόνιο των 100 δισ., σύμφωνα με δηλώσεις της εποχής από τον Βίζερ.
Συμπερασματικά: δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ετσι κι αλλιώς, ο λαός από τον Τσίπρα έχει ακούσει τα χειρότερα ψέματα. Ωστόσο, δεν μπορεί να έχει (!) την απαίτηση από τους πολίτες να ξεχάσουν τα… ανδραγαθήματά του. Ούτε νέος είναι ούτε κάτι νέο κομίζει στην πολιτική. Ο παλιός καλός λαϊκιστής και τοξικός Τσίπρας είναι. Αλλά, όπως είπαμε και στην αρχή, «και έφταιγεν ο ίδιος και τόσος ήτανε».
