Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε ξανά με βαρύγδουπες δηλώσεις. Από το Παρίσι, μέσω κοινωνικών δικτύων, κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη για ψηφοθηρία και για υπερβολικά πλεονάσματα που δήθεν «στραγγαλίζουν» τη μεσαία τάξη. Η ανάρτηση ήρθε ως απάντηση στις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, όπου ανακοινώθηκαν φοροελαφρύνσεις και μέτρα που στοχεύουν στη στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Το πρόβλημα είναι ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να μιλήσει για οικονομική διαχείριση σαν να μην έχει υπάρξει πρωθυπουργός. Σαν να μην θυμάται κανείς το 2015. Τότε που η χώρα βρέθηκε ένα βήμα πριν από το Grexit, με τις τράπεζες κλειστές και την οικονομία παραλυμένη. Μιλάει για «μαξιλάρι» 37 δισ. ευρώ, αλλά ξεχνά ότι αυτό προήλθε από την υπερφορολόγηση και την αφαίμαξη κάθε παραγωγικής δραστηριότητας. Ένα «μαξιλάρι» που κόστισε δισεκατομμύρια σε απώλεια ανάπτυξης και θέσεων εργασίας.
Είναι, επίσης, παράδοξο να κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για «εκλογική πελατεία». Ο ίδιος έφτιαξε σχολή στο πεδίο της πελατειακής πολιτικής. Με το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» που κατέληξε σε πλειστηριασμούς. Με το «σκίζουμε τα μνημόνια» που κατέληξε σε νέο μνημόνιο. Και με το «όχι» του δημοψηφίσματος που σε ένα βράδυ έγινε «ναι».
Όσο για τις αναφορές του σε διεθνή χλεύη, η ειρωνεία περισσεύει. Σήμερα η Ελλάδα αναβαθμίζεται από τους οίκους αξιολόγησης, βλέπει ρεκόρ σε επενδύσεις και τουρισμό, και αποκτά ρόλο σταθερότητας σε μια ταραγμένη περιοχή. Το 2015, αντίθετα, η χώρα έγινε το ανέκδοτο της Ευρώπης με τον ίδιο τον κ. Τσίπρα και τον Γιάνη Βαρουφάκη να παριστάνουν τους «διαπραγματευτές».
Η επιμονή του πρώην πρωθυπουργού να καταγγέλλει «συμφέροντα» προκαλεί μάλλον γέλιο παρά ανησυχία. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησε πέντε χρόνια χωρίς να συγκρουστεί με κανέναν μεγάλο επιχειρηματία. Και τώρα, το προσωπικό του rebranding το έχουν αναλάβει εργολαβικά συγκεκριμένα εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, που επενδύουν στον μύθο της «επιστροφής» του.
Εν τέλει, η ανάρτησή του δεν αποδομεί την κυβέρνηση. Αποδομεί τον ίδιο. Γιατί όσο μιλάει για «Νέμεσις» και «ύβρη», τόσο θυμίζει ποιος ήταν εκείνος που έφερε τη χώρα στην ταπείνωση του 2015. Ο καθρέφτης λείπει μόνο από το δωμάτιο του στο Παρίσι. Αν υπήρχε, η ανάρτηση θα είχε σβηστεί πριν καν γραφτεί.
