Η ανατροπή και ανάφλεξη, στην Κακιά Σκάλα, ενός βυτιοφόρου που μεταφέρει εύφλεκτο υλικό ναι μεν δεν είχε ολέθρια αποτελέσματα, δηλαδή να γίνουν Κούγκι τα γύρω βουνά και να θρηνούμε σήμερα νεκρούς, προκάλεσε όμως την εύλογη ως έναν βαθμό αγανάκτηση οδηγών, συνοδηγών, επιβατών και τη μήνιν του ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών δυνάμεων, διότι πού να βρεθεί καλύτερη ευκαιρία άσκησης αντιπολίτευσης από ένα βυτίο γεμάτο υγροποιημένο αέριο που έχει ντελαπάρει στην εθνική οδό – προφανώς θα αργήσει να ξανασυμβεί, οπότε μην πάει χαμένη και δεν εξαπολύσουμε μύδρους κατά του επιτελικού κράτους που δεν έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τέτοιες περιπτώσεις.
Προπάντων όμως μην πάει χαμένη μια ευκαιρία ακόμη να γίνει μπουρλότο η πλαγιά, να ενωθεί βουνό με θάλασσα, να σκοτωθούν καμπόσοι, να βάλουμε κάτω τους αριθμούς, τόσοι στη δική μας βάρδια, τόσοι στη δική σας – κάποτε πρέπει να σφυρίξουμε τη λήξη σε αυτό το ματσάκι, για να μιλήσω με ποδοσφαιρικούς όρους που είναι και του συρμού αυτές τις μέρες λόγω χουλιγκανισμού, ο οποίος από ό,τι φαίνεται θα εξαφανιστεί αφ’ ης στιγμής συνεδρίασαν όλοι οι αρμόδιοι και είπαν του χουλιγκανισμού «ως εδώ και μη παρέκει». Ε, τι να κάνει κι ο χουλιγκανισμός, δεν έχει άλλη επιλογή…
Για να ξαναπάω όμως στην Κακιά Σκάλα, δεν ξέρω πόσα σχέδια έχουμε για τέτοιες περιπτώσεις και αν ως κράτος μπορούμε να τα εφαρμόσουμε με επιτυχία, οπότε εγώ θα κρατήσω το γεγονός ότι η Ελλάδα κόπηκε στη μέση για μερικές ώρες, δεν κόπηκε το νήμα της ζωής κανενός, άνοιξε ο δρόμος και τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές όλοι οι ταλαιπωρημένοι είστε στην αγκαλιά των αγαπημένων σας και η αντιπολίτευση έδωσε ένα ακόμη ρεσιτάλ με το χιλιοπαιγμένο έργο «Τι ψηφίσατε, ρε γίδια;» Όπου γίδια, το «σαραντατακατό» των Ελλήνων.
