Στην Ελλάδα, η Αριστερά διανύει μία από τις πιο περίεργες και αντιφατικές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας της, με το πολιτικό τοπίο να αλλάζει συνεχώς.
Ένα από τα τελευταία κεφάλαια αυτής της ανατροπής ήταν η άνοδος του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έφερε μαζί της μια σειρά από αμφιλεγόμενες κινήσεις και προκλήσεις, με την υπόθεση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη να παίζει κομβικό ρόλο στα όσα ακολούθησαν.
Η είσοδος του Κασσελάκη τότε στην πολιτική σκηνή και η γρήγορη άνοδός του στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν απλά το αποτέλεσμα μιας νέας προσωπικότητας που έκανε την εμφάνισή της, αλλά η προώθηση μιας παρασκηνιακής ατζέντας, από τον Αλέξη Τσίπρα και άλλους αριστερούς ινστρούχτορες.
Η τραγωδία στα Τέμπη στοίχισε τη ζωή δεκάδων ανθρώπων και ανέδειξε τις σοβαρές ελλείψεις στο σύστημα μεταφορών, ενώ προκάλεσε κύμα οργής και αγανάκτησης στην κοινωνία. Το γεγονός ότι το σύστημα ασφαλείας και οι συνθήκες εργασίας ήταν ανεπαρκή έφερε στην επιφάνεια την αδυναμία των κρατικών θεσμών διαχρονικά να διασφαλίσουν την ασφάλεια των πολιτών, δημιουργώντας έτσι μια πολιτική εκρηκτική ατμόσφαιρα.
Όμως, για ορισμένους η τραγωδία αυτή φαίνεται να αξιοποιείται με σκοπό την πολιτική επιβίωσή τους και την προώθηση ενός νέου αφηγήματος. Οι πρώτες αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ –και του Στέφανου Κασσελάκη– καταδεικνύουν έναν πολιτικό ελιγμό που φαίνεται να συνδυάζει την αλληλεγγύη με την επιθετικότητα. Η κριτική προς την κυβέρνηση χρησιμοποιείται όχι μόνο για να αναδείξει την αντιπολιτευτική ρητορική, αλλά και για να ενισχύσει το προφίλ των πρωταγωνιστών.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και αμφιλεγόμενα στοιχεία της παρουσίας του Στέφανου Κασσελάκη στον πολιτικό κόσμο είναι η απόπειρά του να ενσωματώσει το στοιχείο του εντυπωσιασμού στην πολιτική στρατηγική του.
Εκεί λοιπόν που επένδυσε στο έπακρο καταγγέλλοντας το κόμμα που τον εξέλεξε ότι διοργάνωσε ένα μαϊμού συνέδριο σε ένα «μπουζουξίδικο» για να τον αποπέμψει, σήμερα κάνει διαφορετική ανάγνωση και συνυπογράφει την πρόταση των «πραξικοπηματιών» για πολιτικά οφέλη. Το ίδιο ισχύει και για την ομάδα των παραδοσιακών αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι είναι έτοιμοι να δεχθούν τις υπογραφές των βουλευτών του «πολιτικού ούφο» Κασσελάκη, όπως τον αποκαλούν μέχρι σήμερα.
Η τακτική αυτή, ωστόσο, δεν φαίνεται να είναι τυχαία. Η πολιτική επικοινωνία του Στέφανου Κασσελάκη ενσωματώνει στοιχεία από την εμπορική και ψυχαγωγική βιομηχανία, προκειμένου να προσεγγίσει ένα νεότερο κοινό και να δημιουργήσει μια εικόνα που θα τον καταστήσει περισσότερο... ανθρώπινο και προσβάσιμο.
Ωστόσο, ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές κάνουν λόγο για μια επικίνδυνη στρατηγική, η οποία αντί να ενδυναμώσει τη σοβαρότητα της πολιτικής του λόγου, ενδέχεται να εκθέσει τους πάντες σε μεγαλύτερες κατηγορίες αφέλειας και επιπολαιότητας.
Το γεγονός ότι η πολιτική κατάσταση στην αντιπολίτευση της χώρας μοιάζει να βρίσκεται σε καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, με τα διάφορα πολιτικά πρόσωπα να ακολουθούν στρατηγικές «κλεφτών και αρματολών» για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση, δημιουργεί μια κατάσταση έντονης αναταραχής.
Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Κασσελάκη –πρώην συνοδοιπόροι στον ΣΥΡΙΖΑ– καταγγέλλουν τις κινήσεις του ως επικίνδυνες, απρόβλεπτες και μη πολιτικές, την ώρα μάλιστα που ετοιμάζονται να δεχθούν τις υπογραφές του για την Προανακριτική για τα Τέμπη.
Ανεξαρτήτως, πάντως, αν θα μπουν και από ποιους οι σχετικές υπογραφές, το καίριο ζήτημα είναι αν ο Κασσελάκης και οι πρώην σύντροφοί του από τον ΣΥΡΙΖΑ ξεχάσουν τις αλληλοκατηγορίες και τα δημόσια «ξεμαλλιάσματα» και διατηρήσουν, έστω και τώρα, ένα ελάχιστο δείγμα πολιτικής αξιοπιστίας και συνέπειας.
Στις διαδικαστικές εξελίξεις των τελευταίων ωρών, ο Αλέξης Χαρίτσης από τη Νέα Αριστερά κάλεσε όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αποσύρουν τις προτάσεις για Προανακριτική. Την ίδια ώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διχασμένος αν πρέπει να δεχτεί κοινοβουλευτικό δεκανίκι από το κόμμα Κασσελάκη ή τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, που χλευάζουν με κάθε ευκαιρία την Κουμουνδούρου.
Πάντως πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι «ο Αλέξης Χαρίτσης της Νέας Αριστεράς είναι ο μόνος που έπιασε το νόημα και είπε ότι δεν έχει σημασία μόνο τι θα εγκρίνει η Νέα Δημοκρατία αλλά και το τι θα απορρίψει. Καθώς ό,τι απορριφθεί δεν μπορεί να επανέλθει ούτε με διαφορετικό νομικό προσδιορισμό. Γι’ αυτό και ο Χαρίτσης κάλεσε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αποσύρουν τις προτάσεις τους για τα κακουργήματα. Γιατί, αν στηθεί κάλπη και η ΝΔ τα απορρίψει, η ιστορία τελειώνει εδώ».
Οι ίδιοι πολιτικοί αναλυτές, μάλιστα, που έχουν εικόνα και από το περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα, σχολίαζαν πως «στα Τέμπη η ιστορία δεν θα γράψει ποιος είχε τη σκληρότερη πρόταση, αλλά ποιος είχε το “κλειδί” για να ξεκλειδώσει τη δικαστική οδό και την απονομή δικαιοσύνης», επιβεβαιώνοντας ότι η υπόθεση της Αριστεράς στην Ελλάδα, ακόμα και με αφορμή την εθνική τραγωδία των Τεμπών, δείχνει να εξελίσσεται σε ένα σίριαλ με πολλά επεισόδια στον δρόμο για την οριστική εξαΰλωση των μικρών κομμάτων του χώρου.
