Παρατηρώ με ενδιαφέρον τις προσπάθειες του Αλέξη Τσίπρα να κάνει πράξη το περιβόητο rebrading του ονόματός του. Είτε γίνεται με τη βοήθεια ξένων... δυνάμεων είτε όχι, η πραγματικότητα είναι ότι τον τελευταίο καιρό επιχειρείται ένα ξέπλυμα των μεγάλων ευθυνών του για μια σειρά από επιλογές που έκανε. Τώρα διαπιστώνω ότι μετά το ερωτικό –πολιτικά, πάντα– παραλήρημα της Ανγκελα Μέρκελ, ο πρώην πρωθυπουργός αποφάσισε να μας πείσει ότι το περιβόητο δημοψήφισμα δεν ήταν κωλοτούμπα, αλλά στρατηγική κίνηση που την είχε σχεδιάσει, ένα plan b. Για όσους εξακολουθούν να πιστεύουν τον ταλαντούχο mr Αλέξη, καλό είναι να κάνουν δυο πράγματα. Το πρώτο να διαβάσουν το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη για τη βραδιά της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος και το πώς περιγράφει το σοκ που είχε πάθει ο κ. Τσίπρας, αλλά και να ρωτήσει τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, που έκανε τα πάντα για να σωθεί η χώρα από το... στρατηγικό plan b που τάχα μου δήθεν είχε ο τότε πρωθυπουργός.
Για άλλη μια φορά, για να ξεπλύνει τα λάθη του, επιχειρεί να ξαναγράψει την ιστορία και να τη φέρει στα μέτρα του. Κατανοητή και ανθρώπινη η ανάγκη του πρώην πρωθυπουργού, αλλά τις δικές του επιλογές τις πλήρωσαν οι πολίτες αυτής της χώρας και με το παραπάνω αλλά και οι σύντροφοί του που τους παρέδωσε στα... χέρια του Στέφανου Κασσελάκη. Προφανώς σε αυτήν την περίπτωση ο κ. Τσίπρας είχε plan b την καταρράκωση του ΣΥΡΙΖΑ με σκοπό να γίνει ανάγκη η επιστροφή του σε ένα κόμμα-ομπρέλα της Κεντροαριστεράς. Να έρθει δηλαδή πάλι ως Μεσσίας να σώσει την Κεντροαριστερά, όπως έσωσε και τη χώρα από τα Μνημόνια το 2015. Βλέπεις, πάντα η Αριστερά και δη αυτή της κομμουνιστικής προέλευσης δεν έπαψε να φαντασιώνεται έναν τρίτο γύρο στον οποίο αυτή θα κέρδιζε...
