Μπορεί κάποιες προοδευτικές φωνές εντός των ελληνικών τειχών να καταγγέλλουν και να καταδικάζουν τις θεωρίες περί άκρων, αλλά οι περιπέτειες των Παρισίων αποτελούν διδακτικό μάθημα και τους εν Αθήναις θιασώτες τους. Και γίνομαι συγκεκριμένος για να μη ρίχνουμε «τζούφιες» μπαλωθιές. Στη Γαλλία, που περνά πολιτική και οικονομική κρίση, συμβαίνει το εξής παράδοξο: το Λαϊκό Μέτωπο, που θαυμάζει η ελληνική Αριστερά και θέλει να το «γεννήσει» και στην Ελλάδα με τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ, συμμαχεί με την ακροδεξιά Λεπέν, για να ρίξει σήμερα την κυβέρνηση του κεντρώου Μπαρνιέ!
Και αναρωτιέμαι εάν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία των… προοδευτικών δυνάμεων από αυτήν την υιοθέτηση της πρότασης μομφής. Εκτός αν πάλι οι εγχώριοι θαυμαστές του μετώπου βγουν και τα βάλουν με αυτούς που υποστηρίζουν ότι τη θεωρία των δύο άκρων και μάλιστα με τη λογική ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, την υιοθετούν πρώτοι και καλύτεροι ή αριστεροί.
Φανταστείτε να είχε κάνει ο Μητσοτάκης μια συμμαχία με τους Σπαρτιάτες ή τη Χρυσή Αυγή στο παρελθόν για να ρίξει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ τι θα γινόταν στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό. Πόσοι θα είχαν βγει στους δρόμους για να καταγγείλουν την ανίερη συμμαχία της δεξιάς. Τώρα ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Ούτε ξεσηκώθηκαν οι γνωστοί ευαίσθητοι «ντόπιοι δικαιωματιστές» να κάνουν καμία πορεία ενάντια στη συμπόρευση Αριστεράς-Ακροδεξιάς στη Γαλλία. Τα γράφουμε αυτά εγκαίρως για να μην πουλάνε κάποιοι φύκια για μεταξωτές κορδέλες περί δημοκρατικού τόξου, οι Ανδρουλάκης, Φάμελλος και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Και επειδή το γαλλικό μάθημα πολλές φορές έχει γίνει πάθημα για την Ελλάδα, ας έχουν γνώση οι φύλακες για να πάρουν εγκαίρως τα μέτρα τους. Με πρώτο και καλύτερο να αναδείξουν τη συμπόρευση Αριστεράς και Ακροδεξιάς. Ωστε να σταματήσει η παραφιλολογία και τα χρόνια ενοχικά σύνδρομα της ΝΔ και της κεντροδεξιάς, γενικότερα.
