Δεν είναι μια συνηθισμένη εβδομάδα αυτή που ξεκίνησε σήμερα. Για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό θα είναι εβδομάδα μεταρρυθμίσεων και δοκιμασιών. Το νομοσχέδιο για τον γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών θα εγκριθεί αύριο Τρίτη στο Υπουργικό Συμβούλιο, καθώς το Μαξίμου επισπεύδει το βηματισμό του για την ψήφισή του, τονίζοντας παράλληλα ότι είναι απόλυτα σεβαστή διαχρονικά η άποψη της Εκκλησίας, αλλά η κυβέρνηση εφαρμόζει το πρόγραμμά της.
Επί της ουσίας η κυβέρνηση διαμηνύει ότι θα ακούσει και θα εξακολουθήσει να ακούει τις απόψεις της Εκκλησίας, της κοινωνίας, αλλά στο τέλος της ημέρας έχει υποχρέωση να είναι συνεπής στους πολίτες και σε αυτά τα οποία έχει υποσχεθεί προεκλογικά. Ωστόσο, μια σειρά από μητροπολίτες έχουν άλλη άποψη και προσπαθούν να παρασύρουν τον Ιερώνυμο σε πιο σκληρή γραμμή. Γράφω να «παρασύρουν» γιατί έτσι ευελπιστούν. Ο Ιερώνυμος όμως δεν είναι άπειρος και νεαρός σε ηλικία. Εχει τεράστια εμπειρία τόσα χρόνια στην Εκκλησία και ξέρει τι θα πρέπει να κάνει για να μη δημιουργήσει ρήγμα στην κοινωνία και τους πολίτες.
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΥΤΟ, μετά το Υπουργικό Συμβούλιο της Τρίτης, το νομοσχέδιο θα βγει σε δημόσια διαβούλευση και στη συνέχεια θα κατατεθεί στη Βουλή για να ψηφιστεί στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου, χωρίς κομματική πειθαρχία για τους βουλευτές της ΝΔ και σίγουρα με τις ψήφους και άλλων κομμάτων που, εάν δεν υπάρξει κάποια ανατροπή της τελευταίας στιγμής, θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας.
Εάν λοιπόν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια θα περάσει και με μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία παρά τις διαρροές και τις απώλειες που θα έχουν τα τρία μεγαλύτερα κόμματα της βουλής. Για να συμβεί αυτό όμως προϋποθέτει ότι η Εκκλησία δεν θα δημιουργήσει προβλήματα. Οτι η Διαρκής Ιερά Σύνοδος θα αποφασίσει με μετριοπάθεια και χωρίς να παρεμβαίνει στο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης. Κατά συνέπεια, χρειάζεται η στήριξη της Εκκλησίας που εάν δημιουργήσει προβλήματα θα δημιουργήσει πρωτίστως προβλήματα στον εαυτό της και μετά στο πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση ειδικότερα.
Είμαι σίγουρος ότι οι μητροπολίτες που αντιδρούν στο νομοσχέδιο δεν κινούνται από προσωπικά ελατήρια και κριτήρια προσωπικής εξέλιξης. Δεν έχει να κάνει δηλαδή η διαφωνία τους με τη δική τους πορεία μέσα στην ιεραρχία και με το μέλλον του Ιερώνυμου στην Αρχιεπισκοπή. Είναι θεμιτό να διαφωνούν, εφόσον έχουν διαφορετική άποψη για τα ομόφυλα ζευγάρια, αλλά δεν είναι σωστό να δημιουργούν προβλήματα και να προσπαθούν να ξεσηκώσουν πιστούς και Εκκλησία μόνο και μόνο για να εμφανιστούν οι ίδιοι πιο συμπαθείς στο ποίμνιο και την κοινωνία που το περιβάλλει.
ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΩ λοιπόν πιο απλά. Οσοι μητροπολίτες πιστεύουν ότι μέσα από το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια θα χτίσουν το προσωπικό τους προφίλ και θα βάλουν τις βάσεις για τη διαδοχή του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου κάνουν μεγάλο λάθος και θα βρουν μπροστά τους. Η Εκκλησία έχει εντελώς διαφορετικούς κανόνες από τους κανόνες που έχει η πολιτική. Οποιος δεν το κατάλαβε αυτό, το βρήκε μπροστά του και το πλήρωσε πολύ ακριβά.
Συμπερασματικά, το ζητούμενο είναι μόνο πως η Εκκλησία θα μπορέσει να συγκεράσει όλες τις απόψεις για τα ομόφυλα ζευγάρια και όχι πως ορισμένοι ιεράρχες θα φιλοτεχνήσουν το προφίλ τους για την επόμενη μέρα. Το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια δεν προσφέρεται για προσωπικές στρατηγικές. Καλή εβδομάδα σε όλες και σε όλους…
