Εάν κάποιος επιχειρήσει να δει αποστασιοποιημένα τα φαινόμενα, η εικόνα μοιάζει τραγελαφική: ένας στρατιώτης ζητάει την παραίτηση του πρωθυπουργού της χώρας του, καταγγέλλοντάς τον μάλιστα για νοθεία στις εκλογές και γι’ αυτόν τον λόγο ζητάει τον διορισμό διεθνών παρατηρητών, σαν να πρόκειται για μία τριτοκοσμική χώρα.
Για όσους λοιπόν δεν κατάλαβαν, η εικόνα παραπέμπει ευθέως στα όσα διαδραματίστηκαν τα προηγούμενα 24ωρα με πρωταγωνιστή τον Στέφανο Κασσελάκη, ο οποίος –παρότι υπηρετεί τη στρατιωτική θητεία του– δεν παύει να είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να έχει, δηλαδή, θεσμικό ρόλο στο πολιτικό σύστημα, το οποίο ο ίδιος καταγγέλλει αυτήν τη στιγμή ως σαθρό... Θα μπορούσε συνεπώς εύκολα κάποιος να ισχυριστεί ότι και λόγω των αμερικανικών επιρροών που έχει ο κ. Κασσελάκης καταφεύγει σε έναν αριστερόστροφο τραμπισμό προκειμένου να καλύψει την αδυναμία του να παραγάγει πολιτική και να παρουσιάσει μια συγκεκριμένη ιδεολογική πλατφόρμα.
Επειδή ωστόσο στους παροικούντες την Κουμουνδούρου είναι γνωστός ήδη ο... πολακισμός, η στάση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να προξενεί εντύπωση ούτε στους οικείους του ούτε στους αντιπάλους του. Ομως, σε κάθε περίπτωση, υπάρχει μια κόκκινη γραμμή. Την οποία στην περίπτωση αυτήν φαίνεται να πέρασε ο κ. Κασσελάκης, φτάνοντας στο σημείο ν’ αμφισβητήσει όχι απλώς την εγκυρότητα των εκλογικών αναμετρήσεων και τον θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας στην Ελλάδα και του πολιτεύματος της ίδιας του της χώρας, αλλά το πιο ουσιαστικό και ιερό: τη λαϊκή βούληση και ετυμηγορία.
Yπ’ αυτές τις συνθήκες, η στάση του κ. Κασσελάκη ισοδυναμεί με ύβρι και η αντίληψή του για νοθεία στις κάλπες μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί χυδαία. Πέρασαν άλλωστε δεκαετίες ολόκληρες από τότε που αμφισβητούνταν τα εκλογικά αποτελέσματα και τουλάχιστον στη μεταπολιτευτική περίοδο ουδέποτε κάποιος εκτόξευσε τέτοιες κατηγορίες κατά της οποιασδήποτε κυβέρνησης, όσο κι αν το πολιτικό παιχνίδι και η σύγκρουση κυβέρνησης-αντιπολίτευσης ξεπέρασε τα όρια και έγινε εν θερμώ.
Λούμπεν αντισυστημική αντίληψη
Το «φάουλ» του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιβεβαιώθηκε άλλωστε από το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ π.χ. αποδοκίμασε τις δηλώσεις του περί νοθείας, παρότι ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ προχωρούν πιασμένοι χέρι-χέρι στην πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησαν σε δεύτερο χρόνο να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και ν’ αποπροσανατολίσουν από τις δηλώσεις του αρχηγού τους, καθώς απέφυγαν βέβαια να τον αποδοκιμάσουν ευθέως...
Ακόμη κι αν δεν είναι ο αριστερόστροφος τραμπισμός που ωθεί τον κ. Κασσελάκη σε αυτές τις –πολιτικές και μη– ακροβασίες, ενδέχεται να είναι απλώς η λούμπεν αντισυστημική αντίληψη που έχει αποδείξει από την πρώτη στιγμή πως έχει για την πολιτική. Η ταύτιση δηλαδή με το lifestyle, ο εύκολος εντυπωσιασμός, η μάχη μέσα από τα social media και γενικότερα ο τρόπος με τον οποίο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται και γι’ αυτό έφτασε στο σημείο να βρεθεί στο στόχαστρο ακόμη και του... εξαφανισμένου μετά τις περσινές εκλογές Αλέξη Τσίπρα.
Με άλλα λόγια, ο κ. Κασσελάκης δεν χάνει ευκαιρία ν’ αποδεικνύει ότι αντιλαμβάνεται την πολιτική και την άσκησή της με έναν διαφορετικό, αντισυμβατικό τρόπο σε σχέση με αυτόν που είχαμε συνηθίσει έως τώρα. Με έναν τρόπο που παραπέμπει σε... ροκ σταρ ή σε είδωλο του lifestyle παρά σε έναν πολιτικό που έχει μάλιστα έναν τόσο σοβαρό θεσμικό ρόλο ως ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το τελευταίο μάλιστα ουδόλως έχει σχέση με το αν ο κ. Κασσελάκης κάνει δηλώσεις μέσα ή έξω από το στρατόπεδο – ούτως ή άλλως, η υποχρέωσή του να υπηρετήσει τη στρατιωτική θητεία του είναι δεδομένη και δεν μπορεί να αγνοηθεί, αφού συνιστά υπηρεσία προς την ίδια του την πατρίδα.
Εχει να κάνει όμως με το γεγονός ότι αρέσκεται στις εύκολες, εντυπωσιακές ατάκες που συνοδεύουν φανταχτερά βίντεο στα social media. Αδιάφορα δηλαδή με το ακριβές περιεχόμενο των λόγων του, όπως η ανεκδιήγητη δήλωσή του περί διενέργειας εκλογών με την παρουσία διεθνών παρατηρητών.
Αντιστρόφως ειπείν, δεν έχει καμία σημασία αν μπέρδεψε ή όχι τα βήματά του στην παρέλαση του στρατοπέδου στη Θήβα. Εχει σημασία όμως ότι αμφισβήτησε το πολίτευμα που και ο ίδιος υπηρετεί στην ίδια του τη χώρα...
