Σύμφωνα με τους ειδικούς οι υπερκαταιγίδες θα είναι πλέον συχνότερες στη Μεσόγειο λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας που ευνοεί την υγρασία. Συνεπώς όλοι πλέον πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η κλιματική κρίση δεν αφορά μόνο τις αρχές, οι οποίες αυτονόητα οφείλουν να επαγρυπνούν, αλλά πρωτίστως εμάς τους πολίτες που πρέπει να επιδείξουμε αυτοπροστασία λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι κανένα σχέδιο πολιτικής προστασίας δεν μπορεί να σώσει τους πάντες.
Οι νεκροί στη Βαλένθια και στο Λεβάντε στην Ισπανία επιβεβαιώνουν δύο πράγματα: Το πρώτο είναι ότι η έγκαιρη και πολλές φορές υπερβολική χρήση του 112 σώζει ζωές. Στην Ελλάδα δεν θρηνήσαμε θύματα στην επέλαση του καταστροφικού DANIEL γιατί οι αρχές ενήργησαν άμεσα και οι πολίτες υπάκουσαν στα μηνύματα. Το δεύτερο: Όταν υπάρχει κόκκινος συναγερμός, και όπως αναφέρουν οι πληροφορίες η Μετεωρολογική Υπηρεσία στην Ισπανία είχε προειδοποιήσει για ακραία καιρικά φαινόμενα, το 112 δεν έχει νόημα να ενεργοποιείται στη διάρκεια του φαινομένου. Ανοίγουμε μια παρένθεση: Στη Μάνδρα το 2017 θρηνήσαμε θύματα, αναζητήθηκαν ευθύνες και πρόσφατα η Δικαιοσύνη εξέδωσε απόφαση. Σε αντιδιαστολή το δόγμα της παρούσας κυβέρνησης όπως έδειξαν οι καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία έσωσε ζωές. Αυτή μπορεί να είναι μια ίσως «άκομψη» υπενθύμιση, αλλά αναγκαία ώστε αυτοί που σήμερα ασκούν κριτική στην κυβέρνηση και μάλιστα με επιθετικούς προσδιορισμούς που ακόμα και στην Ισπανία, όπου πράγματι υπάρχουν κυβερνητικές ευθύνες, δεν ακούστηκαν!
Επί του θέματος: Η κλιματική κρίση ήρθε και θα μείνει. Οπότε αντί οι πολιτικοί να πολώνουν το κλίμα δημιουργώντας προβλήματα, ας φροντίσουν να επικεντρωθούν στην επίλυση των υπαρχόντων. Δεν αρκεί να μιλάμε για το κλίμα και τις φυσικές καταστροφές, την υπερθέρμανση του πλανήτη και την πράσινη ενέργεια, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχουμε φροντίσει τα πιο απλά, όπως για παράδειγμα τις βασικές υποδομές στις πόλεις. Το πιο απλό από τα απλά, τα φρεάτια! Προφανώς και όλα αυτά να είχαν γίνει πάλι το αποτέλεσμα δεν θα ήταν διαφορετικό. Ωστόσο, ο καθένας και η καθεμιά, το κράτος και οι περιφερειακές αρχές θα είχαν κάνει το καθήκον τους.
Το μάθημα που όλοι οφείλουμε να διδαχθούμε από την DANA που έπληξε τη Βαλένθια και ορισμένες επαρχίες της Καστίλλης-Λα Μάντσα και της Ανδαλουσίας και κατέληξε σε εθνική τραγωδία είναι ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι οι ακραίες συνθήκες είναι πλέον μέρος της ζωής μας. Ως εκ τούτου, απαιτείται μια σταθερή και διαρκώς επικαιροποιμένη στρατηγική που θα επιτρέπει την αντιμετώπιση ακραίων κλιματικών φαινομένων λόγω της κλιματικής κρίσης. Όλοι καλούμαστε να αναθεωρήσουμε ρόλους και αρμοδιότητες σε όλο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης και της κοινωνίας διότι είναι βέβαιο ότι τα φαινόμενα δεν θα σταματήσουν στην Ισπανία. Αναμφίβολα η κυβέρνηση, οι δήμοι και οι περιφέρειες θα πρέπει να αναλάβουν την υποχρέωση να κάνουν ένα ποιοτικό άλμα στα συστήματα συναγερμού για τον πληθυσμό, πέραν των υποδομών, ώστε να συνεχίσουν να λειτουργούν σε ακραίες συνθήκες. Ως προς αυτό, μπορούν και πρέπει να προταθούν πρωτοβουλίες, όπως η αναθεώρηση μοντέλων πρόβλεψης του κλίματος ή η ανάληψη αστικών παρεμβάσεων ικανών να μειώσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Αλλά και οι πολίτες πρέπει να συνειδητοποιήσουν τους κινδύνους και να φροντίσουν σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο για την ελαχιστοποίησή τους.
Είναι απαραίτητο οι πολίτες να προσέχουν τις δημόσιες προειδοποιήσεις έκτακτης ανάγκης και να μην τις αγνοούν σαν να επρόκειτο για ένα μήνυμα ρουτίνας ή μια υπερβολή. Ασφαλώς τα συστήματα και ο σχεδιασμός είναι ευθύνη του κράτους, αλλά το κράτος δεν μπορεί πάντα να έρχεται στην ώρα του, ούτε να επιβάλλει πάντα στους πολίτες το αυτονόητο αίσθημα συνυπευθυνότητας.
