Το δημογραφικό υποτίθεται πως απασχολεί όλες τις κυβερνήσεις της Ευρώπης διότι είναι το κύριο πρόβλημα της ηπείρου. Οι νέοι Ευρωπαίοι παντρεύονται μεγαλύτεροι (όσοι παντρεύονται), η Ευρώπη βρίσκεται σε οικονομικό τέλμα και σε σημαντικό βαθμό οι πολίτες της ζούνε μια πιο προσωποκεντρική ζωή σε σχέση με το παρελθόν. Δυστυχώς όμως οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν εστιάζουν στο δημογραφικό, αλλά στο άλλο θέμα που δημιουργούν οι λιγότερες γεννήσεις: την έλλειψη εργατικού δυναμικού και, συνεπώς, τη δυσκολία που δημιουργείται στο συνταξιοδοτικό.
Έτσι, εδώ και καιρό έχουν λάβει την απόφαση της εισαγωγής μεταναστώνγια να μην καταρρεύσουν τα συνταξιοδοτικά συστήματα των χωρών της ΕΕ. Δηλαδή, δεν προσπαθούν να αυξήσουν τις γεννήσεις γηγενών, αλλά να αναπληρώσουν το «χαμένο έδαφος». Όμως υπάρχει ένα ρίσκο, το οποίο θεωρώ πως, όταν παίρνονταν οι αποφάσεις, δεν είχε ληφθεί σοβαρά υπόψιν. Το ότι εάν ένα ποτήρι είναι μισογεμάτο με νερό θα πρέπει να προσέξεις με τι θα το γεμίσεις. Εάν το κάνεις πάλι με νερό αλλά π.χ. βρύσης, ενώ το ήδη υπάρχον είναι εμφιαλωμένο, τότε θα έχεις στο τέλος ένα γεμάτο ποτήρι νερό. Εάν όμως το γεμίσεις με λάδι ή ξίδι, τότε θα έχεις ένα προϊόν που σίγουρα δεν θα πίνεται.
Ποιο το αποτέλεσμα των πολιτικών αυτών; Η είσοδος πολλών μεταναστών (νόμιμων και παράνομων) από χώρες με ισλαμικό υπόβαθρο. Και τι συνέβη; Τα σταστιστικά στοιχεία είναι αμείλικτα. Υπερεκπροσώπηση των πληθυσμών αυτών σε εγκλήματα όπως βιασμοί, κλοπές και επιθέσεις. Αύξησαν τον πληθυσμό (γέμισαν το ποτήρι) αλλά το υγρό που έφτιαξαν δεν πίνεται. Έλυσαν όμως το πρόβλημα που είχαν ως στόχο να επιλύσουν; Κατ’ άτομο οι μη Ευρωπαίοι μετανάστες λαμβάνουν κατά μέσο όρο x1,5 τα επιδόματα που λαμβάνουν οι Ευρωπαίοι στις χώρες της ΕΕ. Υποτίθεται δηλαδή ότι ήρθαν για να δουλέψουν, αλλά επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το σύστημα. Αποτέλεσμα στη Γερμανία να υπάρχουν συζητήσεις για σύνταξη στα 73 έτη. Δηλαδή και δημιούργησαν πρόβλημα στις κοινωνίες, και μεγάλωσαν το πρόβλημα.
Εάν όντως ήθελαν να λύσουν το δημογραφικό, θα έδιναν οικονομική βοήθεια, αλλά και θα ακολουθούσαν πολιτικές που θα έκαναν τον κόσμο περισσότερο συντηρητικό. Κι αυτό διότι σε έρευνες που έχουν γίνει φαίνεται πως στον ανεπτυγμένο κόσμο οι γεννήσεις των συντηρητικών έπεσαν από το 2,2 στο 2, ενώ των προοδευτικών πολύ περισσότερο, από το 2,1 στο 1,6.
