Το Μεταναστευτικό σε αρκετές και σημαντικές χώρες της Δυτικής Ευρώπης αποτελεί –μαζί με την οικονομία– ένα από τα δύο βασικά ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες. Αυτό διότι έχει λάβει προεκτάσεις ζητήματος εσωτερικής ασφάλειας στην καθημερινότητά τους. Δεν είναι μόνο πως γειτονιές ή και πόλεις ολόκληρες γίνονται αγνώριστες μέσα στον χρόνο. Είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό το γεγονός πως σε μια σειρά από εγκληματικές πράξεις εισερχόμενοι πληθυσμοί με συγκεκριμένο πολιτισμικό υπόβαθρο έχουν πολλαπλάσιους θύτες στην κατ’ άτομο μέτρηση. Τα στατιστικά στοιχεία είναι αμείλικτα.
Στους βιασμούς γυναικών, για παράδειγμα (αν και πολλές χώρες δεν καταγράφουν το θρήσκευμα του δράστη), σύμφωνα με επίσημα στοιχεία στη Σουηδία, τη χώρα με τους περισσότερα αντίστοιχα περιστατικά στην Ευρώπη, το 58% των θυτών δεν είναι Ευρωπαίοι, ενώ το 50% αυτών είναι από άτομα με μουσουλμανικό υπόβαθρο (οι οποίοι αποτελούν το 8% του πληθυσμού). Στη Γερμανία το 40% των βιασμών γυναικών γίνεται επίσης από μη Ευρωπαίους. Το 40% αυτών έχουν ως θύτες άτομα με μουσουλμανικό υπόβαθρο (οι οποίοι αποτελούν το 6% του πληθυσμού).
Επίσης, σύμφωνα με έρευνα, στην ίδια χώρα, εάν από την εξίσωση των ομαδικών βιασμών γυναικών (μικρό ποσοστό επί του συνόλου αλλά ενδεικτικό) εξαιρέσει κανείς μετανάστες με μουσουλμανικό/αφρικανικό (κυρίως Βόρεια Αφρική) υπόβαθρο, αυτομάτως αυτοί μειώνονται στο ¼ το πολύ. Δηλαδή τουλάχιστον το 75% των ομαδικών βιασμών γίνονται από άτομα με συγκεκριμένο πολιτισμικό υπόβαθρο. Στη Σουηδία αυτό το ποσοστό είναι ακόμα μεγαλύτερο και φτάνει στο 84%. Τα στοιχεία, λοιπόν, δείχνουν μια εικόνα που προφανώς σε κανέναν λογικό άνθρωπο δεν αρέσει. Αυτό συμβαίνει όταν οι μουσουλμάνοι είναι μεταξύ του 5% και του 8% του πληθυσμού των χωρών της ΕΕ.
Σύμφωνα με το Pew Research Centre, εάν οι υψηλές λαθρομεταναστευτικές/μεταναστευτικές ροές συνεχιστούν, τότε το 2050 οι μουσουλμάνοι θα αποτελούν το 30% του πληθυσμού της Σουηδίας, το 20% της Αυστρίας και της Γερμανία, το 18% του Βελγίου και της Γαλλίας. Περιττό να σημειώσω πως όταν φτάσουμε σε εκείνο το σημείο, είτε θα δημιουργηθούν τείχη μέσα στις χώρες είτε θα πάμε σε συρράξεις. Ο παραλογισμός όμως είναι πως όποιος μιλάει για την ασφάλεια των γυναικών στο εσωτερικό των χωρών της Ευρώπης θεωρείται ακραίος. Την ίδια στιγμή οι «φεμινίστριες» κραυγάζουν μετά μανίας υπέρ των μουσουλμάνων Παλαιστινίων. Η Δυτική Ευρώπη ή θα αλλάξει τρόπο αντίληψης ή θα τελειώσει.
