Σαν τον Κώστα Πρέκα στον ρόλο του υπολοχαγού Δημήτρη Νικολάου στην ταινία «Όχι», ο Στέφανος Κασσελάκης ταμπουρώθηκε στην Κουμουνδούρου και στο… καταστατικό του κόμματος και φωνάζει στον Πολάκη, τη Γεροβασίλη και τ' άλλα παιδιά: «Ελάτε να το πάρετεεεε…» εννοώντας φυσικά το κόμμα και όχι τα οχυρά Ρούπελ.
Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε τραγωδία, ούτε κωμαδία, δεν είναι δράμα ούτε φαρσοκωμωδία. Είναι ένα νέο είδος. Ένα σίριαλ που κάθε μέρα προσφέρει άφθονο γέλιο για τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ, λύπη –και ντροπή– για τους εντός. Ένα ντοκιμαντέρ που αποκαλύπτει τι ήταν τελικά αυτό το κόμμα και ποιοι το στελέχωσαν και το στελεχώνουν. Ένα είδος βιογραφικό για την Αριστερά, τη δήθεν ιδεολογία της και τον τρόπο που βίωσε και βιώνει την εξουσία.
Παύλος Πολάκης και 87 –διά της Όλγας Γεροβασίλη και άλλων– ζήτησαν από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να πάει σε εσωκομματικές εκλογές προκειμένου να κλείσει ο κύκλος της εσωστρέφειας στο κόμμα. Ο ίδιος απάντησε ότι δεν πρόκειται να το κάνει, ξεκαθαρίζοντας πως ακόμη και πρόταση μομφής να καταθέσουν στο Εκτελεστικό Γραφείο θα παραπέμψει το θέμα στο Συνέδριο.
Εκεί δηλαδή που θεωρεί ότι έχει τις ψήφους για να αποτρέψει μια νέα εκλογική διαδικασία με τη βοήθεια του συμμάχου του Νίκου Παππά, ο οποίος στήριξε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Άλλωστε δεν έγινε τυχαία αρχηγός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας εκπαραθυρώνοντας τον Σωκράτη Φάμελλο.
Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι τραγική, είναι κωμική, είναι τραγελαφική. Ένα κόμμα που δηλώνει κόμμα εξουσίας, διαλύεται. Γίνουν-δεν γίνουν εκλογές, θα μείνουν οι μισοί, άντε λίγο παραπάνω. Ο Κασσελάκης πάντως δείχνει αποφασισμένος να μην το κουνήσει ρούπι έχοντας τη σφραγίδα και κατ' επέκταση την κρατική χρηματοδότηση των άνω των 4 εκατ. ευρώ ετησίως.
