Από τις εποχές του Μπαλτατζή και του Παπαναστασίου, στους αγροτοσυνδικαλιστές του ’90 και από εκεί στους Μαρούδα, Τζέλα και Αλειφτήρα τού σήμερα.
Σε αποχρώσεις από το ζωηρό κόκκινο και το καθαρό πράσινο μέχρι το γαλάζιο του ουρανού και με… ολίγη Κωνσταντοπούλου ξεδιπλώνεται ο χάρτης των αγροτικών κινητοποιήσεων. Μόνο που σε αυτές τις κινητοποιήσεις τα χρώματα θολώνουν από το γκρίζο του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ και… διανθίζονται με λάσπη και τοξικότητα από τους πρόθυμους της εποχής του ξυλολίου, οι οποίοι προβάλλουν μια μονοχρωματική παλέτα ανάλογα με το συμφέρον τους.
Στην πραγματικότητα, οι αποκαλύψεις για τον ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μια διαχρονική και διακομματική φλεγμονή στον αγροτικό κόσμο. Αποτέλεσαν, ωστόσο, και το… καύσιμο για τα τρακτέρ που στις 30 Νοεμβρίου –νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά– ξεκίνησαν να παρατάσσονται σε κομβικές αρτηρίες εθνικών οδών και επαρχιακών δρόμων.
Από τη Νίκαια και το Κιλελέρ οι διεκδικήσεις των αγροτών, με κινητήρια δύναμη το ΚΚΕ, μετατρέπουν για μία ακόμη φορά στην ιστορία της χώρας την επαγγελματική ανησυχία και την αγωνία μιας συγκεκριμένης επαγγελματικής ομάδας σε γεγονός με πολιτική χροιά. Ή τουλάχιστον αυτή τη διάσταση προκρίνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης στα οποία είναι… χρήσιμη η κομματική διαχείριση του αγώνα των αγροτών.
Γιατί οι αγρότες το πρωί θα πιουν καφέ στο ίδιο καφενείο, θα φωνάξουν, θα λογοφέρουν και, στο τέλος της ημέρας, όλα καλά. Οι πολιτικοί προστάτες της αγροτιάς φαίνεται να έχουν την ανάγκη να μοιράσουν και να διαχωρίσουν, ενώ μάλλον η σημερινή συγκυρία απέχει πολύ από την εποχή των οραματιστών. Του εμπνευστή της αγροτικής μεταρρύθμισης Αλέξανδρου Παπαναστασίου –στη σκιά της ηγεμονίας Βενιζέλου–, του Μ. Αντύπα και του Α. Μπαλτατζή.
Η παράδοση καλά κρατεί
Οι σημερινοί αγροτοσυνδικαλιστές, πάντως, τηρούν την παράδοση των μεγάλων μπλόκων της δεκαετίας του ’90 των Μπούτα, Πατάκη, Νασίκα και Κοκκινούλη. Οι τότε «στρατηγοί και λοχαγοί του κάμπου» φαίνεται ότι έφτιαξαν σχολή. Χρήστος Σιδερόπουλος, Ρίζος Μαρούδας αλλά και Κώστας Ανεστίδης, ο οποίος πριν από 25 χρόνια (επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ), όταν άργησε το Mega να τον βγάλει στον αέρα, εμφανίστηκε στις οθόνες να πίνει κονιάκ και όταν τον επέκριναν οι παρουσιαστές, αυτός ανταπάντησε: «Τι να κάνουμε, ρε παιδιά, εδώ πέρα πάγωσε ο κ… μας». Και η ατάκα έμεινε…
Μετά τις αγροτικές αιματηρές διαμαρτυρίες του Αντύπα, το 1907, και την εξέγερση του Κιλελέρ κατά των τσιφλικάδων, το 1910 έρχεται ο αγροτικός ηγέτης Αλέξανδρος Μπαλτατζής. Στα 25 του χρόνια ιδρύει στο χωριό του, το Νεοχώρι Σερρών, τον πρώτο αγροτικό συνεταιρισμό, την Αναγέννηση, και επεκτείνει τη δράση του στα γύρω χωριά. Συστηματοποιεί τις πιστωτικές και προμηθευτικές εργασίες των Συνεταιρισμών με την ίδρυση Συνεταιριστικής Τράπεζας. Μετά την απελευθέρωση το 1944 ιδρύει την ΠΑΣΕΓΕΣ και γίνεται πρόεδρός της, με πρώτο μέλημα τον καπνό και τις εξευτελιστικές τιμές πώλησης. Ιδρύει τη ΣΕΚΕ – Συνεταιριστική Ένωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος.
Μετά τη μεταπολίτευση, στις κυβερνήσεις Καραμανλή ιδρύει τη ΣΕΒΑΘ, τη ΣΕΚΑΠ, τη ΡΟΔΟΠΗ, τον ΝΕΣΤΟ, την ΕΛΒΙΖ, εταιρείες που προστάτευαν τον μόχθο των αγροτών και ταυτόχρονα χορηγούσαν στον καταναλωτή φθηνό και εγγυημένο προϊόν. Τελευταία του πράξη, η ίδρυση της Συνεταιριστικής Ασφαλιστικής, ενώ σε αυτόν οφείλονται οι αγροτικές συντάξεις που νομοθέτησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Μία χρονιά-σύμβολο για την Ελλάδα των τρακτέρ είναι το 1996. Τα μπλόκα διήρκεσαν από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου και καθιερώθηκαν ως… τεχνική διαμαρτυρίας των αγροτών.
Το 2010 οι αγροτικοί αποκλεισμοί δρόμων και τελωνείων κράτησαν 30 ημέρες. Έληξαν χωρίς να ικανοποιηθούν πλήρως τα αιτήματα, με την κυβέρνηση να μιλά για «νίκη» απέναντι σε πιέσεις.
Το 2016 τα μπλόκα επεκτάθηκαν σε κομβικά σημεία και συνδέθηκαν ανοιχτά με το ασφαλιστικό-φορολογικό, ενώ υπήρξαν και συγκρούσεις με τα ΜΑΤ στην Αθήνα.
Οι σημερινοί πρωταγωνιστές
Στις αρχές του περασμένου Νοέμβρη σε μια αγροτική σύσκεψη στη Λάρισα εμφανίστηκε ο ένας εκ των πάλαι ποτέ «γαλάζιων στρατηγών» του κάμπου, Θανάσης Κοκκινούλης, και υποστήριξε τον επί δεκαετίες συνδικαλιστή Χρήστο Σιδερόπουλο, ο οποίος ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1996 στον Κόµβο της Βιοκαρπέτ.
Ο Ρίζος Μαρούδας, ο Σωκράτης Αλειφτήρας (υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Πλεύση Ελευθερίας), ο Κώστας Τζέλας από τον Ε65 της Καρδίτσας, ο Λευτέρης Μπαλούκας από τους κτηνοτρόφους και ο Χρήστος Πάντζιος από τις Μικροθήβες ηγούνται των μπλόκων της περιφέρειας αυτής.
Στα Μάλγαρα εκατοντάδες τρακτέρ δημιουργούν ένα συμπαγές φράγμα και στις δύο κατευθύνσεις, προς Αθήνα και Θεσσαλονίκη, µε επιτελείς τον Κώστα Ανεστίδη και τον Τάσο Χαλκίδη από τη Βέροια.
Στη Μακεδονία ο Στέργιος Λίτος και ο Γιάννης Παναγής από τις Σέρρες, μαζί με τον Χάρη Κουµπαρίδη από την Ορεστιάδα πρωτοστατούν στους αποκλεισμούς δρόμων και του τελωνείου του Προµαχώνα συντονισµένα και άµεσα, όπως αντίστοιχα στην Ορεστιάδα. Στη Δυτική Μακεδονία, η Διαµάντω Κρητικού από τον συνεταιρισµό του Αµύνταιου, ο Σούλης Αϊβαζίδης από την Εορδαία και ο Κυριάκος Λωτίδης από το Βέρµιο στήνουν το μπλόκο στη Σιάτιστα.
Στην Αιτωλοακαρνανία πρωτοστατεί ο Σπύρος Κοτοπούλης, πρόεδρος των αγροτικών συνεταιρισμών του νομού, έχει αναλάβει την κινητοποίηση χιλιάδων αγροτών, όπως και ο ∆ήµος Ρηγόπουλος και ο Νεκτάριος Σιώζος, ενώ στη Θεσπρωτία «μπροστάρισσα» είναι η Μυρτώ Λύκα του συλλόγου των κτηνοτρόφων. Στην Πελοπόννησο το κύριο βάρος φέρουν ο Γιάννης Μποδιώτης από το Αίγιο και η Αθηνά Ηλιοπούλου από την Ερυµάνθεια.
Και… εις έτη πολλά!
