Η νέα δημοσκόπηση της Interview για την politic.gr καταγράφει με ψυχρή ακρίβεια την απόλυτη κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις 2,9% στην πρόθεση ψήφου και 3,6% στην αναγωγή στα έγκυρα, ποσοστά που καθηλώνουν τον άλλοτε «πρωταγωνιστή» της πολιτικής σκηνής στα όρια της εκλογικής επιβίωσης. Η Νέα Δημοκρατία παραμένει πρώτη με διαφορά και ενισχυμένη, τη στιγμή που το πρώην κόμμα εξουσίας μοιάζει πλέον με πολιτικό φάντασμα του εαυτού του. Καμία δυναμική, καμία εναλλακτική πρόταση, κανένα ενδιαφέρον από τους πολίτες. Όσοι κάποτε εμπιστεύτηκαν τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα τον εγκαταλείπουν μαζικά, αηδιασμένοι από την τοξική εσωστρέφεια, την πλήρη απουσία θέσεων και την τραγική εικόνα μιας παράταξης που αρνείται να αποδεχθεί την ήττα της.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, προσωρινή μόνο στον τίτλο αλλά μόνιμη στην αφωνία, έχει μετατραπεί σε μηχανισμό διαχείρισης της εξαφάνισης. Ο Σωκράτης Φάμελλος, χωρίς πολιτική ταυτότητα, χωρίς έμπνευση και κυρίως χωρίς κοινό, παρακολουθεί αμήχανα την ελεύθερη πτώση, αδυνατώντας να δώσει κατεύθυνση ή να εμπνεύσει έστω και τα εναπομείναντα στελέχη. Η αντιπολιτευτική του ρητορική εξαντλείται σε κουρασμένα συνθήματα και ξύλινα κλισέ, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μείνει στην επικαιρότητα. Αλλά ο χρόνος του ΣΥΡΙΖΑ έχει τελειώσει — και η κοινωνία το έχει αποφασίσει.

Σε μια τέτοια συγκυρία, αξίζει να δούμε πώς φτάσαμε εδώ: πώς ένα κόμμα που κυβέρνησε, σήμερα κινδυνεύει να μείνει εκτός Βουλής. Οι επόμενες ενότητες σκιαγραφούν το πολιτικό του αδιέξοδο, το ιδεολογικό του κενό, την ηγετική ανυπαρξία και, τελικά, τη σιωπηλή –αλλά οριστική– καταδίκη του από την κοινωνία.

Από την κυβέρνηση... στην πολιτική αφάνεια

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που πριν λίγα χρόνια διεκδικούσε την εξουσία, σήμερα προσπαθεί να ξεπεράσει το 3% για να ελπίζει σε κοινοβουλευτική παρουσία. Η πτώση δεν είναι απλώς εκλογική. Είναι ιδεολογική, οργανωτική, πολιτική. Ένα κόμμα που δεν αναγνωρίζει τα λάθη του, που δεν μπόρεσε ποτέ να επεξεργαστεί σοβαρή αυτοκριτική, κατέρρευσε εσωτερικά πολύ πριν διαλυθεί εξωτερικά. Ο Τσίπρας έφυγε, αλλά δεν άφησε τίποτα πίσω. Και ο Φάμελλος, αντί να ανασυγκροτήσει, απλώς συντονίζει τον βηματισμό προς το τέλος.

 Χωρίς αφήγημα, χωρίς κοινό, χωρίς ελπίδα

Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε να καταλάβει ότι η κοινωνία δεν ψάχνει άλλον έναν επαγγελματία καταγγέλλοντα. Ψάχνει λύσεις. Και όταν η μόνη στρατηγική είναι το "αντί-Μητσοτάκης", το αποτέλεσμα είναι η απαξίωση. Δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει πλάνο, δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο φθορά, αμηχανία και απομάκρυνση από την πραγματικότητα. Η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκινεί πια κανέναν. Ούτε τους αριστερούς.

Το πολιτικό τέλος είναι ήδη εδώ

Η νέα δημοσκόπηση δεν είναι απλώς ένα ακόμη καμπανάκι. Είναι η ληξιαρχική πράξη ενός πολιτικού φορέα που αυτοκαταστράφηκε από την αλαζονεία, την ανευθυνότητα και την απόλυτη ανικανότητα να μιλήσει σύγχρονα και καθαρά. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαλύεται. Έχει ήδη διαλυθεί. Αυτό που απομένει είναι απλώς ο τυπικός επίλογος. Οι πολίτες έχουν γυρίσει σελίδα. Το ερώτημα δεν είναι αν θα ανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αν έχει πια λόγο ύπαρξης. Και η απάντηση, όπως όλα δείχνουν, είναι σαφής: καμία.