Ξέρω, ο κόσμος έξω καίγεται και εγώ θα γράψω πάλι για το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από ότι φαίνεται, μπορεί και να είναι από τις τελευταίες φορές που θα ασχοληθούμε μαζί του, αφού είναι η πρώτη που το κόμμα που ταλαιπώρησε τους Έλληνες πολίτες, πέφτει κάτω από το 3% στην πρόσθεση ψήφου σε δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας.

Σίγουρα δουλίτσα έκαναν οι δύο διασπάσεις και οι γέννες της Νέας Αριστεράς και του κόμματος Κασελάκη, όπως και οι ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών και οι διαρροές σε άλλα κόμματα, αλλά κατά εμέ, κύριο λόγο στο 3%, φέρεται να διαδραμάτισε η αναπόφευκτη σύγκριση της πολιτικής διακυβέρνησης που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική διακυβέρνησης που ασκεί η κυβέρνηση που τον διαδέχθηκε, δηλαδή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Μόνον τυχαίο δε μπορεί να είναι το γεγονός πως ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, έχει πυκνώσει τελευταία τις εμφανίσεις - παρεμβάσεις του στη δημόσια σφαίρα, και επίσης μόνον τυχαίες δε μπορεί να είναι οι στοχευμένες διαρροές για τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα στο χώρο της κεντροαριστεράς - εξάλλου το δήλωσε και μόνος του.

Δε θα προκαλούσε καμία απολύτως εντύπωση, το πολυσυζητημένο rebranding του πρώην πρωθυπουργού, να είναι στην πραγματικότητα το rebranding του ΣΥΡΙΖΑ, αφού το άλλοτε πολυκατάστημα της Κουμμουνδούρου, παλεύει να κρατηθεί σαν το μπακάλικο της κεντρικής πολιτικής σκηνής, και κατά πως φαίνεται παλεύει με νύχια και με δόντια.

Πριν από ακριβώς δέκα χρόνια πάντως, αν κάποιος τολμούσε να γράψει δημόσια πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει μπακάλικο της πολιτικής, θα του περνούσαν τα χέρια πισθάγκωνα μέσα σε λευκή μπλούζα οι υποστηρικτές του, και τώρα, ψάχνουν πολιτική στέγη που θα τους εξασφαλίσει ακόμα μία θητεία στη Βουλή και τακτική κίνηση του λογαριασμού τους στην τράπεζα.

Το ερώτημα πάντως σχετικά με το πού θα βρουν μια αγκαλιά να ακουμπήσουν οι ψηφοφόροι του, έχει ήδη απαντηθεί από τις δημοσκοπήσεις του τελευταίου εξαμήνου συνολικά, καθώς η Ζωή φαίνεται να ψαρεύει ψηφοφόρους από την ίδια πολιτική δεξαμενή που εξέλεξε κυβέρνηση το ΣΥΡΙΖΑ το 2015, όπως και ο Γιάννης Βαρουφάκης αντίστοιχα.

Εν κατακλείδι η κατάσταση της Κουμουνδούρου τώρα: Κλάφτα Χαράλαμπε, κλάφτα και ξανακλάφτα.