Δεν φταίει μόνο ο Στέφανος Κασσελάκης. Τα fake news και η τοξικότητα είναι στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο έτσι μπορούν να λειτουργήσουν, μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να βρεθούν στην πολιτική σκηνή. Στον ΣΥΡΙΖΑ –και του Αλέξη Τσίπρα νωρίτερα και του Στέφανου Κασσελάκη σήμερα- δεν υπάρχει δυνατότητα να σταθούν σε μια πολιτική αντιπαράθεση με προτάσεις εναλλακτικές ή έστω με κριτική που να έχει μια υποτυπώδη βάση.
Ακόμη και ο εμφύλιος που έχει κηρυχθεί δεν αποτρέπει την Κουμουνδούρου από αθλιότητες. Παράδειγμα η ανακοίνωση που έβγαλαν για να σχολιάσουν την καθιερωμένη κυριακάτικη ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η αναφορά στο βαγόνι του συρμού που ήταν στο δυστύχημα των Τεμπών και το οποίο ο αρμόδιος εισαγγελέας ζήτησε να επιστρέψει στη Λάρισα για επανεξέταση –προσοχή, για επανεξέταση- είναι χαρακτηριστική.
«Είναι απορίας άξιο το πώς μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να πανηγυρίζει για τη δήθεν βελτίωση της κατάστασης της χώρας στον τομέα της διαφθοράς, όταν 16 μήνες μετά το έγκλημα των Τεμπών, τη μονταζιέρα και το μπάζωμα βρέθηκε το κοντέινερ της εμπορικής αμαξοστοιχίας, σε οικόπεδο ιδιώτη. Όταν αποδεικνύεται δηλαδή ότι τα πειστήρια του εγκλήματος βρίσκονται διασκορπισμένα, ακόμα και τώρα, σε οικόπεδα ιδιωτών και όχι στα χέρια των ανακριτικών Αρχών» αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τι και αν ακόμη και συγγενείς θυμάτων αποσαφηνίζουν πως δεν πρόκειται για κάποιο βαγόνι που εξαφανίσθηκε αλλά για κοντέινερ που έχει ήδη εξεταστεί αλλά εντέλλεται η επανεξέτασή του κατόπιν αιτήματος εκπροσώπων θυμάτων. Τι και αν με τον τρόπο αυτόν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιχειρεί να γίνει πρωταγωνιστής σε θεωρίες συνωμοσίας και ψεκασμένα αφηγήματα.
Μπροστά στην τοξικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει πίσω. Δεν μπορεί να κάνει πίσω. Είναι στο DNA του και χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρχει στο πολιτικό σκηνικό έστω και αν τελικά οδηγείται στο πολιτικό περιθώριο.
Τα fake news, η τοξικότητα και οι αυταπάτες είναι ζωτικής σημασίας για το κόμμα από την εποχή των αγανακτισμένων και από την εποχή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Και μέρες που είναι να θυμίσουμε και την εποχή του δημοψηφίσματος αλλά και των capital controls.
