Για δύο πράγματα ξεχωρίζει ο Στέφανος (της Ελλάδας) Κασσελάκης. Πρώτον, διότι είναι…αριστερός και, δεύτερον, διότι είναι… προοδευτικός. Και για όποιον το αμφισβητεί, να θυμίσουμε ότι το έχει πει ο… ίδιος. Αρκετές φορές.
Μπορεί ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να μην έχει περπατήσει στους δρόμους της Γένοβα, να μη διαθέτει το κληρονομικό χάρισμα των αριστερών επιγόνων. Μπορεί να μην ανήκει στη… δρακογενιά της εποχής Τσίπρα -όπως τους έχει χαρακτηρίσει με το αλησμόνητο ποιήμά του ο πατέρας του Νίκου Παππά-, όμως είναι αριστερός. Πλέον είναι και προοδευτικός, διότι ψήφισε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών.
Το σημείωσε με το βίντεο που ανάρτησε στα σόσιαλ μίντια, αυτά της αδιαμεσολάβητης επαφής του με τον κόσμο που τον χειροκροτεί και τον στηρίζει. Τόνισε ότι ψήφισε το νομοσχέδιο όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ -εκτός Παύλου Πολάκη και Νίνας Κασσιμάτη- και επιτέθηκε στη ΝΔ. Επιτέθηκε όμως και στο ΠΑΣΟΚ, διότι ως γνωστόν υπάρχει μια διαγωνιστική διαδικασία μεταξύ των δύο κομμάτων για το ποιος είναι περισσότερο… προοδευτικός.
Και εδώ σταματούν όλα. Αφού το αμέσως επόμενο θέμα που θα απασχολήσει -η αλήθεια είναι ότι ήδη απασχολεί με τις καταλήψεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων από μια μειοψηφία φοιτητών κα προσώπων που δηλώνουν φοιτητές- είναι το θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων.
Σε αυτό το σημείο η προοδευτικότητα χάνεται κάπου στα βάθη των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων του εξωτερικού που φοίτησε ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης, όπως και πολλά άλλα στελέχη γνωστά και μη του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει bandiera rossa, σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης και λέει ένα μεγαλοπρεπές «όχι». Αρνείται να συναινέσει σε μια εμβληματική για τη χώρα μεταρρύθμιση αναζητώντας πελάτες -συγγνώμη, ψηφοφόρους- σε μια δεξαμενή για την οποία όπως φαίνεται υπάρχουν και άλλοι (βλ. ΠΑΣΟΚ) ενδιαφερόμενοι.
Ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης επικαλείται τα προσόντα του από τις σπουδές στο εξωτερικό, δείχνει τις περγαμηνές του. Για την Ελλάδα όμως έχει άλλη άποψη. Το όχι στα μη κρατικά πανεπιστήμια συνδέεται με τις πιο παρωχημενες και ακραίες απόψεις. Δεν έχει τίποτα το προοδευτικό, αντιθέτως θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για σκοταδιστικές νοοτροπίες. Πολύ περισσότερο όταν προέρχεται από πρόσωπα που έχουν πράξει ακριβώς το αντίθετο. Έχουν επιλέξει να σπουδάσουν στο εξωτερικό, σίγουρα όχι ξενιτεμένοι, κυνηγημένοι και όλα τα σχετικά, αλλά από επιλογή.
Το θέμα κοντεύει να γίνει ανέκδοτο. Και όποιος δεν το καταλαβαίνει, μάλλον βλέπει μια διαφορετική πραγματικότητα. Το ερώτημα είναι αν αυτή η… άλλη πραγματικότητα ωφελεί ή πλήττει τα συμφέροντα των πολιτών της χώρας….
