Εσχάτως, το γραφείο του Στέφανου Κασσελάκη κοσμεί μια pop art εκδοχή πορτρέτου του Τσε Γκεβάρα. Προχθές, μάλιστα, το χρησιμοποίησε ως φόντο για ένα τραγελαφικό βίντεο με το οποίο πέτυχε να αποδείξει σε όλους ότι λειτουργεί με όρους trolling και όχι πολιτικής. Μικρό το κακό, θα μου πείτε.
Ωστόσο, παρατηρώ πάρα πολλούς να γράφουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης «μα καλά, είναι δυνατόν να βγαίνει με φόντο τον Τσε; Δεν ξέρει πόσο ομοφοβικός ήταν; Δεν ξέρει ότι είχε φτιάξει στρατόπεδα συγκέντρωσης για ομοφυλόφιλους παραφράζοντας το ναζιστικό “η δουλειά απελευθερώνει” σε “η δουλειά σε κάνει άντρα”, στα οποία οι κρατούμενοι βασανίζονταν, βιάζονταν και εκτελούνταν; Δεν ξέρει ότι εκτελούσε ομοφυλόφιλους εν μέση οδώ για να διασκεδάζει;». Βεβαίως και τα ξέρει, όμως πάνω απ’ όλα ξέρει από επιχειρήσεις και κυρίως τι θέλει το αγοραστικό κοινό του. Εφόσον το κοινό θέλει Τσε, θα πουλήσει Τσε. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
