Με την προεκλογική περίοδο να λήγει σήμερα η αποτίμηση αναφορικά με το πολιτικό πυροτέχνημα που έκανε την εμφάνισή του στα δρώμενα της χώρας δύναται να περιγραφεί με τη λέξη αναξιοπιστία και τον προσδιορισμό της πολιτικής επικινδυνότητας. Ο Στέφανος Κασσελάκης την τελευταία εβδομάδα, μέσα από τον πανικό του για το αποτέλεσμα της Κυριακής, ήρθε και επιβεβαίωσε αυτό που από την αρχή φάνηκε εντάσσοντας εαυτόν στη λογική του τραμπισμού και του πολακισμού.
Η υπόθεση του πόθεν έσχες, το μπακαλόχαρτο που έδωσε στη δημοσιότητα και τα ψέματα με τα οποία επιχείρησε και επιχειρεί να δικαιολογήσει τα όσα υποστηρίζει είναι πλέον ορατά διά γυμνού οφθαλμού. Η τελευταία αποκάλυψη του δημοσιογράφου Θάνου Δημάδη –με επίσημα έγγραφα– κατέρριψε και τα όσα υποστήριξε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με την ύπαρξη μιας ακόμη εταιρείας στον φορολογικό παράδεισο του Ντελαγουέαρ.
Αυτό όμως είναι ένα από τα κεφάλαια στη σύντομη ιστορία του Στέφανου Κασσελάκη όπως αυτή καταγράφεται το τελευταίο 8μηνο. Τα fake news έχουν μετατραπεί σε δεύτερη φύση, αν όχι σε πρώτη. Ο λαϊκισμός όμως είναι αυτό με το οποίο μπολιάζει τους πολίτες -όσους τον ακούν τέλος πάντων- σε μια προσπάθεια να προκαλέσει οργή και αγανάκτηση, όπως έκανε ο προκάτοχός του για να κερδίσει τις εκλογές το 2015.
Ό,τι έχει κάνει και ό,τι έχει πει και συνεχίζει να λέει αποτελούν το επιστέγασμα του πολιτικού καιροσκοπισμού. Έχοντας όμως τον ρόλο του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολιτευσης αυτά που λέει τον καθιστούν πολιτικά επικίνδυνο, αφού μιλά χωρίς να γνωρίζει για θέματα που αφορούν το εσωτερικό αλλά και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Πλήρης άγνοια που καλύπτεται μέσα από σέλφις και αγκαλίτσες.
Ρητορική ακραία, επιθετικότητα, εκνευρισμός -όταν στριμώχνεται- και fake news κατά… συρροήν και καταστροφολογία. Έφτασε στο σημείο να δηλώνει σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο In.gr ότι οι Έλληνες θα χάσουν τα σπίτια τους σε δύο χρόνια. Και πού το στηρίζει; Πουθενά. Απλά το… γνωρίζει ως γκουρού των οικονομικών.
Η ημέρα της κάλπης πλησιάζει. Γεννάται το ερώτημα τι θα γίνει την επομένη. Ένας… πολιτικός που ακολουθεί αυτήν την πορεία πού μπορεί να φτάσει άραγε; Τι θα κάνει για να επιβιώσει πολιτικά; Αυτά που λέει είναι τόσο ακραία που κανονικά θα έπρεπε να προβληματίζουν πρώτα απ' όλα τους… συντρόφους του.
