Στις 28 Απριλίου του 1945, ο ιδρυτής του ιταλικού φασιστικού καθεστώτος και δικτάτορας της Ιταλίας από το 1922 ως το 1943, Μπενίτο Μουσολίνι, έπεφτε νεκρός ύστερα από εκτέλεση της θανατικής ποινής που του επέβαλε η ηγεσία των ιταλών Παρτιζάνων, λίγες ημέρες πριν τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Δύο μέρες μετά την δολοφονία του Μουσολίνι, ο Αδόλφος Χίτλερ θα έπεφτε επίσης νεκρός.
Ο θάνατος του Ιταλού δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι δεν ήταν σε καμία περίπτωση ένδοξος και περήφανος, όπως τον οραματιζόταν ο ίδιος. Το μεσημέρι της 28ης Απριλίου 1945 άφησε την τελευταία του πνοή, πέφτοντας από τις σφαίρες του Ιταλού Παρτιζάνου Βάλτερ Αουντίζιο. Στο πλευρό του βρίσκονταν η ερωμένη του, η 33χρονη Κλαρέτα Πετάτσι.
Ο πάλαι ποτέ επιβλητικός δικτάτορας που προκαλούσε τρόμο εκείνες τις στιγμές δεν είπε κουβέντα, ούτε καν μίλησε στην ερωμένη του, παρά έτρεμε σαν το ψάρι και είχε γίνει άσπρος σαν πανί.
Τις επόμενες μέρες το πτώμα του λιντσαρίστηκε από χιλιάδες Ιταλούς, οι οποίοι το χτυπούσαν, το έφτυναν και ουρούσαν πάνω του. Ο θάνατος του Μουσολίνι σηματοδότησε το τέλος του φασισμού στην Ιταλία, το τέλος μιας μαύρης εποχής.
Ο Μπενίτο Αμίλκαρε Αντρέα Μουσολίνι (Benito Amilcare Andrea Mussolini), ως το 1930 υπήρξε ο απόλυτος δικτάτορας, όπου αρέσκονταν να τον παρομοιάζουν με τον Ναπολέοντα και να τον φωτογραφίζουν με την αγαπημένη του λέαινα που είχε στον κήπο.
Η Δύση της μοναρχίας του ξεκινά τον χειμώνα του 1940 οταν θα υποστεί δεινή και ατιμωτική ήττα στα βουνά της Πίνδου από τον ελληνικό στρατό.
Με αποτέλεσμα να χάσει την συμμαχία του με τους Γερμανούς και τον Χίτλερ.
Ο κλοιός γύρω από τον Μουσολίνι στενεύει. Στις 27 Απριλίου 1945, όταν προσπαθώντας να διαφύγει στην Αυστρία, μεταμφιεσμένος σε γερμανό στρατιώτη, αναγνωρίζεται από κομμουνιστές παρτιζάνους και συλλαμβάνεται.
Την επόμενη μέρα, ο Μπενίτο Μουσολίνι και η ερωμένη του Κλαρέτα Πετάτσι, που τον συνόδευε και επέμενε να παραμείνει μαζί του μέχρι το τέλος, θα εκτελεστούν στο Τζουλίνο της επαρχίας του Κόμο.
Η Αλεσάντρα Μουσολίνι και ο Κάϊο Σεζάρε Μουσολίνι αποτελούν τους σημερινούς απογόνους του Μπενίτο. Δυο ζάμπλουτά αδέλφια και σελέμπριτι της ιταλικής πολιτικής σκηνής, που μέχρι στιγμής δεν μιμούνται τα κατορθώματα του, αλλά δεν τους λείπει και η αίσθηση αποστροφής για οτιδήποτε δημοκρατικό.
