«Ουσιαστικά δεν υπάρχει ζήτημα που ονομάζεται Κυπριακό», σε αυτήν την προκλητική -και επικίνδυνη θα έλεγε κανείς- δήλωση προχώρησε ο «πρέσβης» της Τουρκίας Μετίν Φεϊζίογλου στην Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου, το ευρέως γνωστό ψευδοκράτος, ενώ πρόσθεσε χαρακτηριστικά, στο ίδιο πνέυμα της προηγούμενης δήλωσής του, λέγοντας ότι «το Κυπριακό ζήτημα λύθηκε το 1974».
Με αφορμή, λοιπόν, την παραπάνω δήλωση, η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Γενί Ντουζέν», δημοσίευσε ένα άρθρο-απάντηση, τονίζοντας πως «υπάρχει "ζήτημα". Και μάλιστα μεγάλο». Πιο συγκεκριμένα, στο εν λόγω άρθρο αναφέρονται τα εξής: «Τι είδους λύση είναι αυτή; Μακριά από τον κόσμο, με αβέβαιο μέλλον, αφανής. Ουσιαστικά λέει “άστε την συμμετοχή στον κόσμο με την κοινοτική σας ταυτότητα, μην παίρνετε τις δικές σας αποφάσεις, περιμένετε τις οδηγίες μας”. Για εσάς δεν υπάρχει ζήτημα. Έχετε δίκαιο! Για εμάς υπάρχει».
«Για εσάς δεν υπάρχει ζήτημα φυσικά. Για εμάς υπάρχει!»
«Τίθεται το ερώτημα αφού δεν υπάρχει ζήτημα, γιατί δεν έρχεται η Γαλατάσαραϊ, η Φενέρμπαχτσε στο βόρειο τμήμα του νησιού, γιατί δεν παίζουν αγώνες εδώ; Ύστερα θα μείνουν εκτός των διεθνών διοργανώσεων, έτσι δεν είναι; Δεν πληρώνουν αυτό το τίμημα, όμως οι νέοι αυτής της χώρας πληρώνουν εδώ και χρόνια αυτό το τίμημα. Τώρα θα πάνε στη Σαουδική Αραβία για τον αγώνα του σούπερ καπ, όμως δεν έρχονται στη Λευκωσία. Για εσάς δεν υπάρχει ζήτημα φυσικά. Για εμάς υπάρχει! Ανήκει στους Ελληνοκύπριους το 80% του εδάφους του “χωριστού κράτους” που το κάνατε παιχνίδι σας. Αν δεν πιστεύετε, ρωτήστε την Επιτροπή Ακίνητων Περιουσιών!», συμπληρώνεται, στη συνέχεια, περιγράφοντας λεπτομερώς την κατάσταση που επικρατεί όλα αυτά τα χρόνια στην περιοχή.
Επίσης, στο άρθρο γίνεται λόγος για την άμεση σχέση του ψευδοκράτους με την Άγκυρα σε μια σειρά ζητήματα: «Κατά την γνώμη σας δεν υπάρχει ζήτημα και στον διορισμό του πρωθυπουργού από την Άγκυρα, στην έγκριση του υπουργικού στην πρεσβεία και ακόμα και στην αλλαγή των αποτελεσμάτων του κομματικού συνεδρίου. Με κάποιο τρόπο τα σκουπίζουμε όλα με την σκούπα του εθνικισμού και τα κρύβουμε κάτω από το χαλί. Όταν λέτε “η υπόθεσή μας της Κύπρου” νομίζω ότι είναι το εξής: “από εδώ και εμπρός θα γράφονται στην Άγκυρα τα βιβλία και σε εκείνα τα βιβλία οι δασκάλες θα φέρουν κάλυμμα στο κεφάλι. Η γη θα διανέμεται στα θρησκευτικά τάγματα”».
Στο τέλος, το άρθρο καταλήγει τονίζοτας τα εξής: «Και υπάρχει και άλλο. "Το νησί θα μοιραστεί και στη μια πλευρά του θα είναι Κύπρος και στην άλλη Τουρκία”. Νομίζω πως ξεχνάτε ότι εμείς είμαστε μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και παίρνουμε από τη χώρα της Κύπρου όλα τα ζωτικά μας δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής μας ισότητας. Ενώ διασαλεύονται ολοένα και πιο πολύ οι σχέσεις μας με τον κόσμο, η κατακτητική και επεμβατική σας νοοτροπία δεν ταιριάζει σε έναν πολιτισμό ενός αιώνα. Υπάρχει “ζήτημα”. Και μάλιστα μεγάλο».
