Αυτοκίνητα περνούν τα διόδια όπου οι αγρότες έχουν σηκώσει, διότι έτσι θέλουν, τις μπάρες.
Οι οδηγοί –κάποιοι εξ αυτών– κορνάρουν κάνοντας και το σήμα της νίκης, θεωρώντας ενδεχομένως ότι γλίτωσαν το αντίτιμο. Είναι όμως έτσι;
Αυτή η συμπεριφορά θυμίζει λίγο εκείνο το κίνημα εποχής Αλέξη Τσίπρα –ο οποίος είχε πάει να δηλώσει συμπαράσταση και στα διόδια όταν μαζεύονταν– αλλά όταν εξελέγη ζητούσε να πληρώνουν, όπως και τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσε αφού το αντίτιμο καταβάλλεται στο πλαίσιο συμβατικών υποχρεώσεων του κράτους σε σχέση με τις εταιρείες διαχείρισης που υλοποίησαν και τα σχετικά έργα.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι εταιρείες έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από το κράτος αποζημίωση για διαφυγόντα έσοδα, αλλά και κέρδη. Σημαίνει επίσης ότι το κράτος, εμείς δηλαδή, χάνει έσοδα από φόρους που καταβάλλουν οι εταιρείες αυτές αλλά και από το ποσοστό που αποδίδεται ανά αντίτιμο από αυτές στα κρατικά ταμεία.
Σημαίνει ακόμη ότι όλο αυτό το κόστος θα κληθεί να το πληρώσει το κράτος – και πάλι δηλαδή εμείς. Διότι όσοι θεωρούν πως βάλλεται η κυβέρνηση κάνουν ένα σημαντικό λάθος: τα λεφτά δεν είναι της κυβέρνησης αλλά των πολιτών.
Ένα παράδειγμα που ίσως καταλάβουν κάποιοι είναι αυτό που δεν ζητούνται αποδείξεις για διάφορες εργασίες ώστε να μειωθεί το κόστος. Στο τέλος της ημέρας και αυτό όμως γυρίζει μπούμερανγκ. Με απλά λόγια, οι αγρότες μπορεί να διεκδικούν και να έχουν κάποια δίκαια αιτήματα, όμως στο τέλος της ημέρας το κόστος από τις κινητοποιήσεις θα επιστρέψει στο σύνολο των πολιτών.
Διότι τα έσοδα του κράτους αυξήθηκαν και κατέστη δυνατή η μείωση των φόρων μέσα από τη φορολογική μεταρρύθμιση που τίθεται σε εφαρμογή. Τα έσοδα που αυξήθηκαν μέσα και από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής επέτρεψαν να δοθούν τα 250 ευρώ στους συνταξιούχους, το ένα ενοίκιο στους ενοικιαστές και άλλα πολλά.
Και δεν είναι μόνο τα διόδια. Το πλήγμα στην αγορά και στην οικονομία κατ’ επέκταση από τις ζημιές που υφίστανται διάφοροι κλάδοι επιχειρήσεων και εργαζόμενων δεν θα είναι μικρό…
