«Η ΝΔ έχει μετακινηθεί στο Κέντρο και έχει κάτσει γερά εκεί. Ενας από τους παίκτες που φαινόταν ότι θα μπορούσε να είναι ισχυρός, το ΠΑΣΟΚ, έχει εσωτερικά μπερδέματα». Με αυτόν τον συνοπτικό τρόπο ο διευθύνων σύμβουλος της MRB, Δημήτρης Μαύρος, τελείωσε το ανέκδοτο που ήθελε τον Νίκο Ανδρουλάκη να εκπροσωπεί τον κεντρώο χώρο. Και επί της ουσίας χρεώνει στον πρόεδρο του κόμματος την αποτυχία: «Ο Νίκος Ανδρουλάκης, όσο προσπαθεί να ζυγίσει τις καταστάσεις, να είναι πολιτικά ορθός και να είναι και λίγο έτσι και λίγο αλλιώς. Ενώ παλαιότερα αυτό πρόσθετε, τώρα δημιουργεί κόπωση. Μάλλον φαίνεται να χάνει».

Γράφει η Μαρίνα Πλέσσα

Την ώρα που ο πολίτης ζητά καθαρές λύσεις στα προβλήματά του, ο Νίκος Ανδρουλάκης απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από το πολιτικό Κέντρο, προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ Κασσελάκη και Μητσοτάκη, με το ερώτημα που πλανάται στον αέρα να είναι τι σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ (με ή άνευ Στέφανο) με το Κέντρο;

Η τελευταία του απόφαση να παρασύρει το ΠΑΣΟΚ σε ένα αψυχολόγητο «όχι» σε ό,τι αφορά τα μη κρατικά πανεπιστήμια, σε συνδυασμό με ένα ακόμα «όχι», αυτή τη φορά πολιτικής σκοπιμότητας, στην αναθεώρηση του άρθρου 16, έτσι ώστε να μην αρκούν οι 151 βουλευτές στην επόμενη Βουλή –θέση που εξέφρασε ο Παναγιώτης Δουδωνής–, δείχνει πως ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία, η οποία έχει δώσει εντολή για βήματα προς τα εμπρός.

Προηγήθηκαν η άρνηση για την επιστολική ψήφο και εκείνη για τους Ποινικούς Κώδικες, ενώ το ΠΑΣΟΚ έδειξε τα πιο σκληρά συντηρητικά αντανακλαστικά στον γάμο των ομοφύλων. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης να μην έφερε ευθύνη για την κατάπτυστη «επανάσταση» της μισής του ΚΟ, όμως φέρει βαρύτατες ευθύνες για τη μη επιβολή κομματικής πειθαρχίας, κάτι που έκανε στην περίπτωση των πανεπιστημίων.

Αντίστροφη μέτρηση

Στη Χαριλάου Τρικούπη (και στην ομάδα του προέδρου) έχει γίνει κατανοητό πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάει με υψηλές ταχύτητες για τρίτη θητεία. Αυτό ομολογεί και η στάση απέναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Ενα κόμμα που αισιοδοξεί ότι θα γίνει κυβέρνηση σε καμία περίπτωση δεν ναρκοθετεί το μέλλον του.

Μόνο που, εκτός από τους συνεργάτες του, αυτό το γνωρίζουν καλά και οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι, οι οποίοι μετρούν αντίστροφα μέχρι τις ευρωεκλογές για να θέσουν θέμα ηγεσίας, παρουσιάζοντας τη δική τους πρόταση.

Μεταξύ αυτών, ένα πρόσωπο που εργάζεται σιωπηλά σε όλη την Ελλάδα, δημιουργώντας πυρήνες οι οποίοι θα τον προωθήσουν την κατάλληλη στιγμή. Και δεν είναι άλλος από τον Μανώλη Χριστοδουλάκη. Η παρουσία του στο φόρουμ του ΣΠΑΥ τις προηγούμενες μέρες και η αποδοχή που έτυχε από τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης –το 1/3 των δημάρχων της Ελλάδας ήταν παρόντες– δείχνουν ότι πρόκειται για πολιτικό του μέλλοντος. Για αυτό και στο ΠΑΣΟΚ, με εντολή προέδρου, προσπαθούν να τον κοντύνουν: χθες το βράδυ, το κομματικό ινστιτούτο insocial διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον. Αρμόδιος Τομεάρχης είναι ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο οποίος ωστόσο «απουσίαζε» από το πάνελ των ομιλητών, όχι τυχαία λένε οι κακές γλώσσες, αλλά ως απάντηση στην επιλογή του να κινείται αυτόνομα, φτάνοντας στο σημείο να στέκεται δίπλα στους Εφη Αχτσιόγλου και Διονύση Τεμπονέρα, σφήνα στις επαφές Ανδρουλάκη - Χαρίτση.

Συνδιαλλαγή

Ακόμα και εδώ όμως επιβεβαιώνεται πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει χάσει τον προσανατολισμό του προς το Κέντρο. «Δεν έχουμε κανένα σημείο επαφής με το 3% του ΣΥΡΙΖΑ», έλεγαν τους προηγούμενους μήνες στελέχη του κινήματος που βρίσκονται στο περιβάλλον του προέδρου. Και σήμερα, ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης, συνδιαλέγεται με τους εκπροσώπους του 3%, είτε λέγεται 53+ είτε Ομπρέλα, καμία σημασία δεν έχει, αλλά ήταν μέλη εκείνης της ομάδας εντός ΣΥΡΙΖΑ που στεκόταν εμπόδιο σε κάθε προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να στρίψει το καράβι προς το Κέντρο («δεξιά» σύμφωνα με τους ίδιους).