Μόνο οι παράτολμοι του στοιχηματικού τζόγου θα «έπαιζαν» υπέρ της πιθανότητας το ΠΑΣΟΚ υπό την ηγεσία του Νίκου Ανδρουλάκη να κέρδιζε τις εκλογές, καθώς με βάση τη δημοσκοπική εικόνα του άλλοτε κραταιού κόμματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, όχι μόνο δεν βλέπει πρωτιά ούτε με... τηλεσκόπιο, αλλά και η διαφορά με την πάντα πρώτη ΝΔ κινείται σε διψήφια ποσοστά.
Ταυτόχρονα, με την τοξική πολιτική που ακολουθεί η οποία αποκαλύπτει την απουσία στρατηγικής, η Χαριλάου Τρικούπη απειλείται πλέον ανοικτά από το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, δίνοντας μάχη για το 10%.
Το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει ενώ η κυβέρνηση, ύστερα από σχεδόν πεντέμισι χρόνια εξουσίας, βρίσκεται αντιμέτωπη με το πολιτικό κόστος δύσκολων αποφάσεων και τον ΣΥΡΙΖΑ σε τραγική κατάσταση, υπενθυμίζει τον χαρακτηρισμό «φθαρμένο κόμμα, που χρειάζεται ριζική ανακαίνιση», την οποία έχει χρησιμοποιήσει για το ΠΑΣΟΚ ο βετεράνος των εκλογολόγων, Γιάννης Λούλης.
Παρότι το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη θεωρητικά θα μπορούσε να είναι ο υποδοχέας της λαϊκής δυσαρέσκειας, ο μεγαλύτερος όγκος των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων πηγαίνει στη λεγόμενη γκρίζα ζώνη, ενώ την ίδια στιγμή δεκάδες πρώην στελέχη του είναι μέλη της κυβέρνησης Μητσοτάκη ή κορυφαίοι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Τι φταίει, λοιπόν, και το ΠΑΣΟΚ, σε αυτές τις πολιτικές συνθήκες, δεν μπορεί να ανακάμψει δυναμικά; Μήπως η ασαφής και ετερόκλητη πολιτική που ακολουθεί ο Νίκος Ανδρουλάκης και η οποία δεν πείθει την κοινωνία;
Το ότι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν πείθει και δεν... τραβάει έχει φανεί από την εποχή που... περιμένοντας τον πρωθυπουργό να ανακοινώσει ως υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Ευάγγελο Βενιζέλο τελικά την «πάτησε». Ακολούθησαν τα περί θαμμένης δικογραφίας για τον Τριαντόπουλο, την οποία είχαν διαβάσει όλοι πλην των συνεργατών του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά και οι γκάφες ολκής στην περίπτωση των Τεμπών, η άστοχη δήλωση ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, οι «πράσινοι φραπέδες» στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, το παρόν στην τροπολογία για το Μεταναστευτικό, η εμμονή του στο θέμα των υποκλοπών και πολλά ακόμα.
Με βάση όλα τα παραπάνω το ερώτημα που γεννάται είναι αν το ΠΑΣΟΚ μπορεί να αποτελέσει ξανά τη ραχοκοκαλιά της λεγόμενης προοδευτικής παράταξης. Ειδικά όταν το 1/3 της ΚΟ έχε καταψηφίσει το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο και το σύνολό της μπερδεμένη σχετικά με τα μη κρατικά ΑΕΙ. Οι προοπτικές δεν διαγράφονται ιδιαίτερα αισιόδοξες όταν η κυβέρνηση ανατρέχει στους κορυφαίους συνταγματολόγους που προέρχονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ για να νομοθετήσει και το ίδιο το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη δεν τους ακούει.
Εξάλλου, έχει χάσει κάθε ηθικό έρεισμα από την εποχή που άρχισαν να αποκαλύπτονται τα σκάνδαλα της εποχής Σημίτη, με κορυφαίο εκείνο του Ακη Τσοχατζόπουλου, κάτι που όπως έδειξαν τα σχόλια που διατυπώθηκαν με αφορμή τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού, αυτό δεν έχει ξεχαστεί από τους ψηφοφόρους
