Τελικά, ο Κώστας Τσουκαλάς περνά φάση... κρίσης ειλικρίνειας. Ξαφνικά θυμήθηκε τη μεσαία τάξη, την ίδια που επί δεκαετίες το ΠΑΣΟΚ είχε για φορολογικό σάκο του μποξ. Αλλά τώρα, με το βλέμμα στις κάλπες του 2027 και την Αριστερά να μην τραβά, η μεσαία τάξη έγινε το νέο πολιτικό αξεσουάρ του Κινήματος. Με λίγα λόγια: αν δεν μπορείς να κυβερνήσεις, τουλάχιστον υποκρίσου ότι σε νοιάζει ο φορολογούμενος.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, με ύφος δραματοποιημένου οικονομολόγου του '80, ανακάλυψε ότι η κυβέρνηση αυξάνει τα φορολογικά έσοδα λόγω… πληθωρισμού. Πραγματικά συγκλονιστικό, αν ζούσαμε σε παράλληλο σύμπαν όπου ο πληθωρισμός δεν έχει επηρεάσει ολόκληρη την Ευρώπη. Ο κ. Τσουκαλάς ξέχασε, βέβαια, να αναφέρει ότι οι πραγματικοί φόροι μειώθηκαν, οι ασφαλιστικές εισφορές κόπηκαν, οι μισθοί αυξήθηκαν – κατώτατος και μέσος – με τον ιδιωτικό τομέα να βλέπει για πρώτη φορά σοβαρές απολαβές μετά από δεκαετίες, και οι επενδύσεις φέρνουν έσοδα χωρίς να ματώνει κανείς – αλλά τέτοιες λεπτομέρειες δεν χωράνε στη δραματουργία της αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντίθετα με την παλαιοκομματική ρητορική του ΠΑΣΟΚ, δεν ποντάρει στην εξαθλίωση για να κυβερνήσει. Ποντάρει στην ανάπτυξη, στη μείωση της ανεργίας και σε στοχευμένες ελαφρύνσεις που δεν υπόσχονται τα πάντα στους πάντες, αλλά έχουν μετρήσιμο αποτέλεσμα. Μπορεί αυτό να μην γράφει ωραία στα δελτία τύπου του ΚΙΝΑΛ, αλλά γράφει ωραιότατα στα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat.
Αντί να μιλά για «προπαγάνδα» περί μείωσης φόρων, ο κ. Τσουκαλάς θα μπορούσε να θυμηθεί πόσα πλήρωναν οι Έλληνες όταν κυβερνούσε ο δικός του πολιτικός χώρος και να είναι πιο φειδωλός στους χαρακτηρισμούς. Εκτός κι αν έχει πάθει… δημοσιονομικό στρες από τα υπερπλεονάσματα της πραγματικότητας.
