Ενδιαφέρουσα και άκρως διαφωτιστική η έρευνα της Prorata για την ταυτότητα των μετριοπαθών ψηφοφόρων του Κέντρου, καθώς και για την εκλογική τους προτίμηση στη Νέα Δημοκρατία, με ποσοστά υπερδιπλάσια από εκείνα του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη επιδρά καταλυτικά στην επιλογή τους, η οποία όμως, προσοχή, δεν συνιστά πάγια εντολή, εφόσον το κόμμα εμφανίζει συμπτώματα δυσανεξίας στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που έχουν φιλελεύθερο πρόσημο. Κάτι άλλωστε που αποτυπώνεται στη μείωση των ποσοστών των κεντρώων που ψήφισαν ΝΔ.
Ωστόσο, η σαφής εκλογική προτίμηση της συντριπτικής πλειονότητας των κεντρώων στις προγραμματικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας δεν φαίνεται προς το παρόν να κλονίζεται από κάποιες θέσεις αρκούντως συντηρητικές, που προφανώς δεν απηχούν τις επίσημες θέσεις του κόμματος. Ισως διότι στην προκειμένη περίπτωση η κυβέρνηση σε πολλά ζητήματα που αφορούν τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας του κράτους και τα δικαιώματα, πολλές φορές είναι ένα βήμα πιο μπροστά από το κόμμα αντί να ισχύει το αντίστροφο. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι εμφανής η απουσία παραγωγής πολιτικής, η οποία κατά τη γνώμη μας οφείλεται στην υπολειτουργία του Ινστιτούτου Δημοκρατίας, της επίσημης δεξαμενής σκέψης του κόμματος.
Σε μεγάλο βαθμό το κενό της ιδεολογικής θωράκισης των μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών καλύπτεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά χρειάζεται προσοχή γιατί οι κεντρώοι δίνουν ιδιαίτερη σημασία σε συμπτώματα που αποδυναμώνουν την παραταξιακή δυναμική της Νέας Δημοκρατίας.
