Για τους σοσιαλιστές η ιδιοκτησία είναι η πηγή του «κακού», ενώ δεν φαίνεται ότι τους ενοχλεί η... «ιδιοκτησία» του δικαίου και των δικαιωμάτων, που ως θέσφατο απορρέουν από τις ιδέες της Αριστεράς. Εξ ου οι φιλελεύθεροι δίνουν άνιση μάχη σε επίπεδο επιχειρημάτων, μια και ενώ ο σοσιαλισμός ορίζεται, ο φιλελευθερισμός κινεί «υποψίες». Απόδειξη η προσπάθεια του πρωθυπουργού να πείσει για την αναγκαιότητα μιας σειράς μεταρρυθμίσεων, αυτονόητων για ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που όμως στην Ελλάδα θεωρούνται «ύποπτες» με την αιτιολογία ότι η κοινωνία δεν είναι ακόμη ώριμη!
Αναρωτιέται κανείς πότε θα ωριμάσει η ελληνική κοινωνία. Επί της ουσίας ως πότε ο φιλελευθερισμός θα περιμένει να ωριμάσουν οι κοινωνικές συνθήκες; Με βάσει τις προτεραιότητες, όπως αυτές τίθενται από τον υπεράνω υποψίας προοδευτικό χώρο, ποτέ! Γι’ αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης... έβαλε δύσκολα, πρώτα στον δικό του πολιτικό χώρο, με βάση την αρχή της πραγματικότητας.
Οπως και να ’χει, μια φιλελεύθερη κυβέρνηση δεν μονοπωλεί την ορθότητα, όπως ισχυρίζονται ότι την κατέχουν τα κόμματα της Αριστεράς: είτε αυτή αφορά το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο» είτε την επιστολική ψήφο είτε την ισότητα στο γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Προφανώς στην κυβέρνηση δεν τρέφουν αυταπάτες ότι οι μεταρρυθμίσεις εκφράζουν το σύνολο της κοινωνίας. Αυτό, όμως, δεν αποτρέπει τον πρωθυπουργό να ενεργεί με γνώμονα τη κοινωνία.
