Σε ένδεια πολιτικής σκέψης απέδωσε ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Χριστόφορος Βερναρδάκης, την κριτική που έκανε σε άρθρο του ο Ευάγγελος Αποστολάκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ACTION 24, στους δημοσιογράφους Γιώργο Κακούση και Άννα Λιβαθυνού. Κληθείς να σχολιάσει τη δήλωση Αποστολάκη περί των «μπακαλίστικων μεθόδων» για την εκτίμησή του, εκείνος υποστήριξε ότι κάποιοι έχουν μάθει να μη διαβάζουν, να μη σκέφτονται και να τα βλέπουν όλα μονοσήμαντα, ενώ απέδωσε την κριτική σε μια προσπάθεια του κ. Αποστολάκη να ξεφύγει από μια αμήχανη στιγμή, ακριβώς επειδή δεν έχει μάθει να δουλεύει σοβαρά και να συζητά σοβαρά.
Η αλήθεια είναι ότι ο Βερναρδάκης ένα δίκιο το έχει. Αλλά πώς περιμένει από τον παλαιοΠΑΣΟΚο Αποστολάκη (διατελέσας υπασπιστής ΥΕΘΑ Άκη Τσοχατζόπουλου και ΥΕΘΑ Γιάννου Παπαντωνίου), μαρξιστική διαλεκτική; Υπάρχει μια λαϊκή ρήση, που αφορά καλλιγραφίες και μια μυλωνού, η οποία ταιριάζει γάντι στην περίπτωση. Μάλλον δεν την έχει υπόψη του ο κ. Βερναρδάκης. Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά τα μικροεπεισόδια που γίνονται δημοσίως είναι ενδεικτικά του κλίματος του εσωτερικού του ΣΥΡΙΖΑ. Μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει και η απουσία του Στέφανου Κασσελάκη στις ΗΠΑ για περίπου έναν μήνα, όπου είναι άγνωστο εάν θα βρει κόμμα επιστρέφοντας. Ή εάν βρει πράγματι κόμμα επιστρέφοντας, μπορεί να έχουν εκκινήσει τις διαδικασίες καθαίρεσής του. Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον!
Η δήλωση Βερναρδάκη
Άννα Λιβαθυνού: «Τι θα βοηθούσε όμως τον ΣΥΡΙΖΑ στη φάση που βρισκόμαστε; Τι θα τον βοηθούσε αυτήν τη στιγμή για να αυξήσει τα ποσοστά του; Αναφερθήκατε ότι όταν είδαμε την εκλογή του κυρίου Κασσελάκη, δεν βοήθησε τόσο πολύ, έχει πέσει στο 12%. Βέβαια, μπορεί να ήταν ακόμη πιο χαμηλά τα νούμερα αυτά, εάν δεν ήταν ο κύριος Κασσελάκης».
Χριστόφορος Βερναρδάκης: «Αυτό λέω. Επειδή ακριβώς έχουμε μάθει να μη διαβάζουμε και κυρίως να μη συγκρίνουμε και να μη σκεφτόμαστε, όλα τα βλέπουμε μονοσήμαντα. Το σχολιάκι το κακό του κυρίου Αποστολάκη που λέτε, προφανώς θα μπορούσε πολύ εύκολα να το απαντήσει λέγοντας ότι "δεν το ξέρουμε αυτό, αν είναι παρακάτω λόγω της εκλογής προέδρου, θα μπορούσε να είναι και παραπάνω ενδεχομένως" και θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτόν τον σκόπελο. Αλλά επειδή όμως δεν έχουμε μάθει ούτε να δουλεύουμε σοβαρά, ούτε να συζητάμε στον δημόσιο διάλογο σοβαρά, απαιτούμε συνέχεια να κάνουμε μια κριτική μέσα στην αμηχανία η οποία υπάρχει, για να δημιουργήσουμε προφανώς εντυπώσεις. Οι οποίες ερμηνείες αγγίζουν τα όρια της προσωπικής προσβολής, χωρίς λόγο».
