Κάτι περισσότερο από αναγκαία φαίνεται να είναι η ανανέωση για την Κουμουνδούρου, καθώς παραμένει εγκλωβισμένη σε παλαιά μοτίβα και πρόσωπα και ταυτόχρονα πλήττεται από τα σενάρια γύρω από την ίδρυση νέου πολιτικού σχηματισμού από τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ ο ίδιος παραμένει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα ο πρώην πρωθυπουργός αναζητά νέα, φρέσκα και «καθαρά» στελέχη, χωρίς όμως να έχει καταφέρει να βρει για την ώρα εκείνους τους ανθρώπους που θα προσφέρουν στον νέο φορέα που ετοιμάζει μια πραγματική ανανέωση και προοπτική για το μέλλον. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η έλλειψη νέων πολιτικών προσώπων, αλλά και η φημολογία που θέλει να προωθούνται όσοι παραμένουν στη σκιά της κριτικής και των λαθών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Παρότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει ξεκαθαρίσει έμμεσα ότι επιθυμεί να εκφράσει την ανανέωση, με νέες ιδέες και νέους ανθρώπους που θα προσδώσουν μια φρέσκια πνοή στην πολιτική σκηνή, κι ενώ έχει πιστή βάση υποστηρικτών στον χώρο της Αριστεράς, φαίνεται να δυσκολεύεται σε αυτόν τον στόχο. Ταυτόχρονα, αδυνατεί να πείσει την κοινή γνώμη ότι το πιθανό νέο κόμμα του θα εκφράζει την πραγματική αλλαγή και δεν θα είναι απλώς μια επανάληψη του παρελθόντος.
Το πρόβλημα ανακύπτει κυρίως λόγω του γεγονότος ότι πολλά από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συνδέονται άμεσα με τα λάθη της δικής του διακυβέρνησης. Οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι της Αριστεράς, οι οποίοι το 2015 πίστεψαν στον Τσίπρα, βλέπουν συχνά τα ίδια πρόσωπα να επανεμφανίζονται και να διεκδικούν θέσεις –ακόμα και στο πιθανό νέο κόμμα–, γεγονός που προκαλεί αμφιβολίες για την πραγματική βούληση για ουσιαστική αλλαγή.
Στα όπα όπα...
Η στήριξη που ο Αλέξης Τσίπρας και το «εκκολαπτόμενο» κόμμα του απολαμβάνουν από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα αποτελεί έναν ακόμα σημαντικό παράγοντα, που σχολιάζεται δυσμενώς από τους πολιτικούς παρατηρητές.
Κατά το παρελθόν οι πολιτικοί αντίπαλοι του πρώην πρωθυπουργού, αλλά και οι πολίτες, κατηγορούσαν συχνά τον Α. Τσίπρα ότι είναι αναγκασμένος να «συνομιλεί» με διάφορους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες, οι οποίοι επιθυμούν να διατηρήσουν τη θέση τους στην πολιτική εξουσία. Τώρα, εμφανίζονται να καθορίζουν τις πολιτικές αποφάσεις, αποσιωπώντας τα λάθη και τις αποτυχίες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα κάποια ΜΜΕ παρουσιάζουν μια πιο θετική εικόνα για τον Α. Τσίπρα, παραβλέποντας συχνά την κακή διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας, τις διχαστικές πολιτικές και τις αποτυχημένες προσπάθειες σε πολλά ζητήματα, όπως το Μακεδονικό, τα θέματα κοινωνικής πολιτικής, αλλά και σε εκείνα της υπερφορολόγησης της μεσαίας τάξης. Ενδεικτικές είναι οι πληροφορίες που θέλουν τον πρώην πρωθυπουργό να έχει συνάντηση με ιδιοκτήτη ποδοσφαιρικής ομάδας, ο οποίος επένδυσε πρόσφατα και σε αριστερή εφημερίδα.
Για κάποιους άλλους, ο Α. Τσίπρας έχει κατανοήσει ότι το επαναλανσάρισμά του στην πολιτική περνά μέσα από την αναγνώριση των λαθών του παρελθόντος και την προσέγγιση μιας νέας πολιτικής φιλοσοφίας. Ωστόσο, αυτή η αναγνώριση έρχεται αργά, με αποτέλεσμα η κοινή γνώμη να μην είναι σίγουρη για το κατά πόσο μπορεί να ανακάμψει και να προσελκύσει ξανά τις μάζες που τον υποστήριξαν στο παρελθόν.
Αν και ο Α. Τσίπρας προσπαθεί να δείξει έναν πιο μετριοπαθή και συνετό προσανατολισμό για το μέλλον της Αριστεράς προωθώντας τον όρο «Αριστερά του Κέντρου», οι παλαιές αντιφάσεις και οι αντιπαραθέσεις με πρώην συντρόφους συνεχίζουν να τον ταλανίζουν.
Στον ΣΥΡΙΖΑ τα στελέχη παρακολουθούν τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού με ανάμεικτα συναισθήματα. Η πλειοψηφία, πάντως, θεωρεί πολιτικά απαράδεκτο το γεγονός ότι ενώ ο Α. Τσίπρας παραμένει βουλευτής του κόμματος να «εργάζεται» για κάποιο νέο κόμμα.
Όμως και η απογοήτευση που υπάρχει από τις προηγούμενες αποτυχίες στη διαχείριση των κρίσεων εντός ΣΥΡΙΖΑ (όπως η περίπτωση Κασσελάκη) ενισχύει την καχυποψία πολλών ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να προσφέρει μια νέα και καλύτερη πολιτική πρόταση στο μέλλον.
Σε σταυροδρόμι
Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο πρώην πρόεδρος του κόμματος όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε σταυροδρόμι. Από τη μία πλευρά υπάρχει η ανάγκη να επιβιώσουν πολιτικά, και από την άλλη υπάρχει η πραγματικότητα της εσωτερικής αντιπαράθεσης, της αμφισβήτησης του παρελθόντος και της έλλειψης ανανέωσης.
Το μέλλον του κόμματος κρέμεται από μία κλωστή, εγκλωβισμένο σε συμφέροντα και πολιτικές που έχουν άμεση σχέση με τις όποιες μελλοντικές κινήσεις Τσίπρα. Σε κάθε περίπτωση, το κλειδί για την πολιτική επιβίωση φαίνεται ότι το κρατάει το πρόσωπο που οδήγησε το κόμμα στην εξουσία και το οποίο χρεώνεται το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τη σημερινή πολιτική κατάρρευση.
