Στον θαυμαστό κόσμο της εγχώριας διαπλοκής, τελευταία, συμβαίνουν πράματα και θάματα.
Τη μία στηρίζουν πολιτικούς από τον λεγόμενο χώρο της κεντροαριστεράς, την άλλη κάποιον «ετοιμαζόμενο» να καταλάβει τα θερινά ανάκτορα και στα... χασομέρια, όπως λένε και οι αθλητικοί συντάκτες, κάποιον «άχαστο».
Αίφνης «αγάπησαν» και στηρίζουν κάποιες πολιτικές προσωπικότητες, τις οποίες στο πρόσφατο παρελθόν τις είχαν χαρακτηρίσει για το «ψυχιατρείο». Είπαμε, πράματα και θάματα κάνουν με τη δύναμη που έχουν στον χώρο της ενημέρωσης και λογαριασμό δεν δίνουν.
Πολύ σκληρός για να πεθάνει
Τα δίνουν όλα, λοιπόν, για να ρίξουν τον Μητσοτάκη, ο οποίος ούτε «υπάκουος» είναι ούτε «χατίρια» κάνει κι ούτε δείχνει καμιά διάθεση να «συγκυβερνήσει» μαζί τους. Κι αυτό το τελευταίο «πονάει» τη διαπλοκή που αλλιώς είχε μάθει και τα τελευταία έξι χρόνια έχει… ξεβολευτεί.
Συμπερασματικά: ο Μητσοτάκης, αν και μεγαλοαστός (όπως άσπονδοι φίλοι του τον χαρακτηρίζουν), φαίνεται πως είναι φαν του λαϊκού άσματος «Μένα με λένε Περικλή» (στίχοι Κώστας Βίρβος, συνθέτης Απόστολος Καλδάρας, πρώτη εκτέλεση Πάνος Γαβαλάς) και ο νοών νοείτω…
«Αφιερωμένο» εξαιρετικά στην «κλαίουσα» διαπλοκή το άσμα, Μένα με λένε Περικλή.
«Μένα με λένε Περικλή κι αν θες να μάθεις ρώτα
Σε μένανε που έπεσες στο σπίτι μου που μπήκες
Όχι όπως ήξερες αλλού μα όπως εδώ τα βρήκες
Αλλού έκανες τα κόλπα σου εδώ θα κάτσεις άγια
Γιατί άλλα μάτια έχει ο λαγός και άλλα η κουκουβάγια
Κι άλλες πολλές θελήσανε με κλάμα να με ρίξουν
Μα από γυναίκας δάκρυα δεν παίρνω εγώ χαμπάρι
Και δε σηκώνω από καμιά ποτέ μου χαλινάρι
Μένα με λένε Περικλή κι αν θες να μάθεις ρώτα
Σύμφωνα με τον άνθρωπο να φέρεσαι αναλόγως
Γιατί θα πέφτει το ραβδί όπου δεν πέφτει λόγος»