Με εξαίρεση το όχι και τόσο μακρινό παρελθόν (Απρίλιος 2019) όταν έλεγε για τον «υπόδικο» Βαγγέλη Μαρινάκη, ουδέποτε άλλοτε ο Τσίπρας κατονόμασε κάποιον ολιγάρχη.
Καλά λοιπόν τα σημερινά τσιπρικά τσιτάτα ότι «χρειαζόμαστε έναν νέο πατριωτισμό απέναντι στην ολιγαρχία και στην κλεπτοκρατία. Από τη μια είναι η πατρίδα μας και από την άλλη τα πλούτη τους», αλλά μήπως κάποια στιγμή να πει στο... φιλοθέαμον κοινό του σε ποιους αναφέρεται.
Έχει κατά νου κάποιον ολιγάρχη της εφοπλιστικής ελίτ; Ας το πει.
Έχει κατά νου κάποιον καπιταλιστή της ενέργειας; Ας το πει.
Έχει κατά νου κάποιον κεφαλαιοκράτη του κατασκευαστικού κλάδου; Ας το πει.
Έχει κατά νου κάποιον μεγαλοεκδότη; Ας το πει.
Κοντολογίς, ονόματα και διευθύνσεις, «σύντροφε» Αλέξη, κι όχι μπαλωθιές στον αέρα. Γιατί αν τον ενδιαφέρει η αξιοπιστία του (λέμε και κάνα φθινοπωρινό ανέκδοτο) δεν μπορεί να μιλάει γενικά κι αόριστα.
Άντε για να μάθει και το πόπολο τα ονόματα των ολιγαρχών που έχει κατά νου ο άχαστος, ο οποίος ετοιμάζεται να επιστρέψει (;) στην κεντρική πολιτική σκηνή (;) με «νέο κόμμα».
