Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας «ζυγίζει» το επόμενο πολιτικό του βήμα και τα σενάρια για νέο κόμμα δίνουν και παίρνουν, ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να πιαστεί από τα απομεινάρια του παρελθόντος.
Με απίστευτη άνεση, ξέθαψε την «Ιθάκη» του 2018, λες και οι πολίτες έχουν ξεχάσει τα capital controls, τα κλειστά ΑΤΜ και τα σκληρά μέτρα λιτότητας που έπνιξαν τη χώρα. Η Κουμουνδούρου, αντί να μιλήσει για το σήμερα και την αδυναμία της να σταθεί όρθια, αναμασά το γνωστό αφήγημα του «τέλους των μνημονίων».
Για όσους έχουν μνήμη, βέβαια, η αλήθεια είναι απλή: τα μνημόνια μπορεί να τελείωναν στα χαρτιά, αλλά οι πολίτες έμειναν με την βαριά φορολογία και την εθνική ταπείνωση του καλοκαιριού του 2015. Αν αυτό είναι το «κατόρθωμα» που επικαλείται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε πράγματι η Ιθάκη ήταν το λιμάνι του… λαϊκισμού και όχι της ελπίδας.
Η ανακοίνωση του κόμματος δεν διστάζει να μιλήσει για «κυβέρνηση που ασκούσε πολιτική υπέρ των ασθενέστερων». Εδώ η ειρωνεία ξεπερνά κάθε όριο: ο ΣΥΡΙΖΑ υπερφορολόγησε τους πάντες, τσάκισε τη μεσαία τάξη, έδιωξε επιχειρήσεις στο εξωτερικό και άφησε πίσω του μια χώρα αποδυναμωμένη.
Σήμερα, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι εκείνη που κρατά την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης, στηρίζει τους πολίτες απέναντι στις διεθνείς κρίσεις, φέρνει επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις. Η διαφορά είναι απτή: από τα παραμύθια της Ιθάκης περάσαμε στη σοβαρή διακυβέρνηση.
Τελικά, η Ιθάκη του 2018 δεν ήταν το «τέλος της Οδύσσειας», αλλά η αρχή της μεγαλύτερης πολιτικής αυταπάτης που έζησε η χώρα. Και όσο ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κοιτάζει πίσω, η Ελλάδα κοιτάζει μπροστά.
