Το μόνο που έχει να επιδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019 και μετά είναι η υπερψήφιση του νομοσχεδίου που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και μια κεντροδεξιά κυβέρνηση έφερε στη Βουλή. Αυτό που αφορά στον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Και όμως όπου βρεθούν και όπου σταθούν τα στελέχη του θέτουν θέμα προοδευτικότητας. Το πήρε και ο Στέφανος (της Ελλάδας) Κασσελάκης και το κολλάει όπου βρει.
Στο πλαίσιο αυτό το έβαλε και ε νόψει του συνεδρίου ως κεντρικό σύνθημα. Για αυτό βλέπουμε και την αφίσα που γράφει «προοδευτική αντεπίθεση». Γι' αυτό και το λέει ο ίδιος στο βίντεο που ανήρτησε εν όψει της σημερινής έναρξης του συνεδρίου που αναμένεται βέβαια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι για τις προτάσεις που μπορεί να ακουστούν, αλλά για το ότι ενδέχεται να θυμίζει γήπεδο πριν από τα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της βίας.
Φυσικά δεν διευκρινίζεται τι ακριβώς σημαίνει «προοδευτική» αντεπίθεση. Υπάρχει άραγε και… συντηρητική αντεπίθεση; Υπάρχει και… ακροδεξιά; Υπάρχει και… ακροαριστερή; Και πώς ορίζεται η προοδευτικότητα της αντεπίθεσης; Με την καταψήφιση της επιστολικής ψήφους για τους Έλληνες του εξωτερικού από ένα κόμμα με αρχηγό που είναι και ο ίδιος Έλληνας του εξωτερικού; Με την καταψήφιση του νομοσχεδίου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια από ένα κόμμα που τα στελέχη του -νυν και πρώην- έχουν σπουδάσει σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, του νέου αρχηγού συμπεριλαμβανομένου;
Μήπως προοδευτική αντεπίθεση είναι αυτή που στοχοποιεί δικαστικούς λειτουργούς, δημοσιογράφους και όποιον άλλον δεν συμφωνεί με τα όσα το κόμμα υποστηρίζει; Ή μήπως αποτυπώνεται σε μια μανία να ανεβαίνει ο αρχηγός σε όποιο… τρακτέρ βρει μπροστά του; Εκτός και αν συνδέεται με τη στήριξη των καταλήψεων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και την απώλεια εξεταστικών 6μήνων για τους φοιτητές. Ή με την εκτόξευση λάσπης προς τους πολιτικούς αντιπάλους.
Σε κάθε περίπτωση, ο διαρκής αυτοπροσδιορισμός με τον όρο προοδευτικός δείχνει ένα πράγμα: την προσπάθεια να το πιστέψουν οι άλλοι…
