Η επίθεση, γιατί για επίθεση πρόκειται, του Ρουβίκωνα στο σπίτι του πρύτανη του ΕΜΠ αναδεικνύει τους υποκινητές των καταλήψεων στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Το γεγονός πως έφτασαν έξω από το σπίτι του και ανάρτησαν πανό γράφοντας συνθήματα αποτελεί, εκτός από στοχοποίηση, και μια ξεκάθαρη απειλή του στιλ «ξέρουμε πού μένεις».
Ο Ρουβίκωνας, μπαίνοντας ανοιχτά στο παιχνίδι των καταλήψεων και στοχοποιώντας τον πρύτανη του ΕΜΠ, έρχεται απλά να επιβεβαιώσει τις καταγγελίες φοιτητών για κουκουλοφόρους που επιχειρούν να επιβάλλουν τις καταλήψεις παρεμβαίνοντας σε συνελεύσεις και απειλώντας όποιον αντιδρά.
Έρχεται επίσης να δείξει ποιους στηρίζουν πολιτικά τα κόμματα της αντιπολίτευσης αναλαμβάνοντας πλέον και το βάρος των ευθυνών τους για τη στάση που τηρούν στηρίζοντας τις καταλήψεις και μιλώντας, όπως έκανε ο Στέφανος Κασσελάκης, για αυταρχισμό κατηγορώντας την κυβέρνηση και την αστυνομία για τις εκκενώσεις που επιχειρεί σε πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Μπορεί η ίδιοι να χαρακτηρίζουν αυτού του είδους την επιχείρηση να τρομοκρατηθεί ο πρύτανης του ΕΜΠ «παρέμβαση», αλλά επί της ουσίας αποτελεί τη χειρότερη μορφή επίθεσης σε βάρος ενός προσώπου. Πολύ περισσότερο όταν αυτό γίνεται στο σπίτι του.
Το χάιδεμα των αυτιών και το χτύπημα στην πλάτη που μετατρέπεται, για μια χούφτα ψήφους, σε στήριξη και πολιτική κάλυψη εκθέτει όλους όσοι τηρούν αυτήν τη στάση. Και αναδεικνύει την ανάγκη να σταματήσει αυτή η κατάσταση με τους κουκουλοφόρους, τους δήθεν φοιτητές, αλλά και αυτούς που ως φοιτητές αδιαφορούν για την πλειοψηφία, τα χαμένα εξάμηνα και τα χαμένα χρόνια.
