Το 2019, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έστειλε στον πάγκο τον λαϊκισμό. Το ίδιο και το 2023. Μόνο που οι… προπονητές του –παλαιοί και νέοι– τον κράτησαν για ζέσταμα και τώρα επανακάμπτει με την ίδια στόχευση: την αποσταθεροποίηση, η οποία τον οδήγησε το 2015 στην εξουσία. Και με όπλα την τοξικότητα, την καταστροφολογία και τα… λεφτόδεντρα.
Το ΠΑΣΟΚ –που η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ το οδηγεί, θεσμικά, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης– έχει μεταφυτεύσει το λεφτόδεντρο στην αυλή της Χαριλάου Τρικούπη και μοιράζει χρήμα με ουρά, κλείνοντας το μάτι σε διορισμούς, αντιγράφοντας την τακτική του Αλέξη Τσίπρα.
Ο υπό διάλυση ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να υιοθετεί την κινηματική λογική της περιόδου πριν το 2015 αφού πλέον τα ποσοστά του δείχνουν πως αδυνατεί να πείσει οποιονδήποτε ότι δύναται να αποτελέσει στο εξής κόμμα εξουσίας.
Ο Στέφανος Κασσελάκης κάνει κόμμα έχοντας δείξει πως είναι αδίστακτος πολιτικά και ικανός να εκμεταλλευτεί την όποια επικοινωνιακή προσβασιμότητα διαθέτει προκειμένου να τινάξει την μπάνκα στον αέρα, με υποσχέσεις που θυμίζουν άλλες δεκαετίας. Μέχρι και στην πορεία του Πολυτεχνείου πήγε για να φωνάξει το «ψωμί, παιδεία ελευθερία» και κυρίως το «έξω οι Αμερικάνοι»…
Στην αντίπερα όχθη, τα κόμματα της ακροδεξιάς μπορεί να μην ομονοούν μεταξύ τους, βλέπουν όμως ότι τσιμπάνε δημοσκοπικά και σηκώνουν ακόμη πιο πολύ τους τόνους, επιδιώκοντας να κάνουν καριέρα με εθνικοπατριωτικά συνθήματα, αντιμεταναστευτικές κορόνες και, κυρίως, ανακαλύπτοντας μια δήθεν woke κουλτούρα. Κουλτούρα που δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχουν και υποχωρήσεις στα ελληνοτουρκικά, αλλά αυτό λίγο τους απασχολεί.
Σε όλα τα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και τα σενάρια σχετικά με τις επόμενες κινήσεις του Αντώνη Σαμαρά που ήδη εξυφαίνονται. Περισσότερο όμως έχουν στόχο τη δημιουργία κλίματος αποσταθεροποίησης και λιγότερο ενδιαφέρονται για το αν πράγματι έχει στον νου του ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της ΝΔ κινήσεις συνδεδεμένες με την προσπάθεια διαμόρφωσης μιας νέας πολιτικής σκακιέρας.
Αλλωστε το κλίμα για κάποιους είναι αρκετό. Και σε αυτήν τη φάση εύκολα διαμορφώνεται. Κεντρικός στόχος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το γεγονός πως η κυβέρνηση πορεύεται προς το 2027 με συγκεκριμένο οδικό χάρτη αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις και τις τομές που απαιτούνται, σε συνδυασμό πάντα με τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.
Ούτε το ένα, οι μεταρρυθμίσεις, ούτε το άλλο, η κοινωνική συνοχή, εξυπηρετούν όλους όσοι επιδιώκουν τον έλεγχο μιας κυβέρνησης. Η αποσταθεροποίηση και ο πολυκερματισμός είναι αυτά που τους εξυπηρετούν. Και οι διάφορες συγκυβερνήσεις επίσης. Αυτός είναι ο τελικός στόχος. Μόνο που κάθε φορά υπάρχει και ένας… ξενοδόχος. Στις δύο τελευταίες πολιτικές μάχες αποφάσισε, χωρίς να λάβει υπόψη του τα σενάρια αλλά το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε το στίγμα των επόμενων κινήσεών του. Δεν προτίθεται να επιτρέψει την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και κατ’ επέκταση της χώρας. Και δεν προτίθεται να αφήσει στο περιθώριο τις μεταρρυθμίσεις και τις τομές. Χωρίς να μείνει όμως κανείς πίσω. Από εκεί και πέρα, ο λαός θα κρίνει. Και στη συνέχεια η Ιστορία…
