Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υποκριτικό αν δεν είχαν προηγηθεί πολλά άλλα, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης έχει φοιτήσει σε σχολεία και πανεπιστήμιο των ΗΠΑ. Ο λόγος για τη στάση του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα και το γεγονός πως εμφανίζει στα think tanks που ανακοινώνει Έλληνες καθηγητές ξένων πανεπιστημίων.
Χωρίς κανείς να αμφισβητεί τις περγαμηνές και την επιστημονική πορεία των προσώπων που απαρτίζουν τα think tanks του Στέφανου Κασσελάκη, το γεγονός ότι προτάσσονται τόσο η φοίτηση όσο και η επαγγελματική τους ενασχόληση σε ξένα πανεπιστήμια τείνει ν' αποτελέσει εστία κριτικής και διακωμώδησης.
Και εξηγούμαστε: αυτό που οι καταληψίες και οι μετέχοντες στα συλλαλητήρια υποστηρίζουν –μεταξύ άλλων– είναι πως με τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα δοθούν πτυχία σε φοιτητές που στη συνέχεια θα πάρουν και τις δουλειές των αποφοίτων των δημόσιων πανεπιστημίων.
Όταν όμως έρχονται καθηγητές δόξη και τιμή για να συμμετέχουν στα think tanks και αυτό που προτάσσεται είναι η πορεία τους στο εξωτερικό, τότε τι ακριβώς συμβαίνει;
Το θέμα είναι σε κάθε περίπτωση άξιο προς έρευνα. Προκειμένου να γίνει κατανοητός ο λόγος –αν τελικά υπάρχει– για τον οποίο κάποιοι αντιδρούν στην ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Διότι, αν μη τι άλλο, τα περί υποβάθμισης των δημόσιων πανεπιστημίων είναι αστείο. Το λιγότερο αστείο. Πολύ περισσότερο τη στιγμή που το νομοσχέδιο του υπουργείο Παιδείας προβλέπει αύξηση της χρηματοδότησης και πλήρη στήριξη των δημόσιων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων…
Το όχι σε όλα και το χάιδεμα των αυτιών όσων αντιδρούν στις μεταρρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι αντιπολίτευση. Σίγουρα δεν δημιουργεί συνθήκες να καταστήσει ελκυστικό στην πλειοψηφία τον λόγο που εκφράζουν τα κόμματα μόνο και μόνο για να επικρίνουν την κυβέρνηση. Και αυτό φαίνεται…
