Παραβλέπω το γεγονός ότι ο Στέφανος Κασσελάκης «αυτοπροσκλήθηκε» στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ξενοφώντα Κοντιάδη «Το φαινόμενο Κασσελάκη», ωστόσο αναγνωρίζω ότι η παρουσία του ήταν μία χαρούμενη νότα. Ο πρόεδρος ήταν χείμαρρος, δεν άφηνε κανέναν μιλήσει και διέκοπτε τους πάντες για να πετάξει προκάτ τσιτάτα που έχει αποστηθίσει και τα χρησιμοποιεί σε κάθε δημόσια ομιλία του.
Μακράν το πιο αστείο στην παρουσίαση του εν λόγω βιβλίου ήταν ότι δεν είχαμε καν αποφώνηση! Πέταξε ξαφνικά ο Στέφανος ένα «πρέπει να φύγω, ευχαριστώ πολύ» και σηκώθηκε κι έφυγε κύριος, αφήνοντας τους άλλους δύο συνομιλητές του ενεούς.
