Στην Αριστέα Κοντόζογλου*
Ο Χάρης Θεοχάρης, Γραμματέας Προγράμματος και υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στο Νότιο Τομέα της Αθήνας στις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 μας παραχώρησε μία συνέντευξη άκρως ανθρωποκεντρική, ζεστή, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να γνωρίσουμε καλύτερα και άλλες πτυχές της προσωπικότητάς του. Είναι ένας άνθρωπος που παραμένει αισιόδοξος, λιτός και σαφής ,πιστός φίλος του βιβλίου ,ενώ αναζωογονητικό για αυτόν είναι η επαφή με τα παιδιά του.
Εκφράζει την αισιοδοξία του μετά τις δοκιμασίες των τελευταίων ετών ,και πιστεύει ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Μιλάει για τις επιλογές του ,για το «μονοπάτι» που έχει επιλέξει …και τελειώνει : «δε θέλω να μετανιώνω ή να αγχώνομαι για δύο πράγματα: Για αυτά που μπορώ και για εκείνα που δεν μπορώ να αλλάξω».
Υπάρχει κρίση οράματος στην ελληνική κοινωνία;
Το ερώτημα είναι εάν, παρά τις αλλεπάλληλες και σκληρές δοκιμασίες των τελευταίων ετών, υπάρχει ικανό απόθεμα ελπίδας στην ελληνική κοινωνία. Προσωπικά είμαι αισιόδοξος και θέλω να πιστεύω πως, ναι, δεν έχουμε χάσει τη θέληση να παλέψουμε για καλύτερες μέρες. Βεβαίως, θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ύστερα από την περίοδο της οικονομικής κρίσης, όλοι μας έχουμε αναγκαστεί να επικεντρώνουμε κυρίως στην υλική επιβίωση και τη διαχείριση της καθημερινότητας. Ίσως, λοιπόν, το όραμα να μην είναι όσο δυνατό ή όσο διαδομένο θα είχαμε ανάγκη στον τόπο μας. Η Ελλάδα, όμως, είναι ένας πόλος πολιτισμού, τέχνης και ανθρωπισμού. Γι' αυτό και παραμένω αισιόδοξος, καθώς ακόμη και μέσα στην κρίση έχουμε δει τα πρώτα σημάδια άνθησης των οραματικών σκέψεων. Η τάση αυτή θα αναπτύσσεται όλο και περισσότερο, σε συνάρτηση με τη βελτίωση των οικονομικών συνθηκών.
Ο Αλμπέρ Καμύ είχε πει: «Η ζωή είναι το σύνολο των επιλογών μας»…Έχετε μετανιώσει για κάποιες επιλογές;
Έχω τη συνήθεια, όταν κάνω κάποιες επιλογές, να σταματώ να σκέφτομαι τις όποιες εναλλακτικές. Εστιάζω στο πώς θα προχωρήσω μπροστά και προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ στο μονοπάτι που έχω επιλέξει και ακολουθώ. Συνεπώς, τις επιλογές που έχω κάνει στους βασικούς τομείς της ζωής μου δεν τις σκέφτομαι με όρους επιτυχίας/αποτυχίας, δεν θεωρώ πως είναι χρήσιμο και εποικοδομητικό να θέτουμε διλήμματα στον εαυτό μας εκ των υστέρων, πχ για το εάν θα μετανιώναμε για κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε. Πάντοτε υπάρχει κάτι βαθύτερο στις αποφάσεις που λαμβάνουμε κάθε φορά -και ιδιαίτερα στις πιο δύσκολες από αυτές. Ακόμη και όταν αφήνουμε την παρόρμηση να μας οδηγήσει. Από την άλλη, οπωσδήποτε στα πιο μικρά και λιγότερο κρίσιμα ζητήματα, υπάρχουν σαφώς περιπτώσεις επιλογών για τις οποίες μπορεί κάποιος να μετανιώνει.
Ποια η σχέση σας με το βιβλίο…υπάρχει χρόνος για διάβασμα; Αν ναι, τι είδους βιβλία κεντρίζουν το ενδιαφέρον σας;
Το βιβλίο με συντρόφευε πάντα, από μικρό παιδί, καθώς ανήκω σε μια γενιά η οποία στον ελεύθερο χρόνο της διάβαζε. Αυτό δυστυχώς, έχει πάψει να ισχύει σήμερα -σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον. Τα παιδιά μας, στο δικό τους ελεύθερο χρόνο, ασχολούνται κυρίως με βίντεο και ηλεκτρονικά παιχνίδια. Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, ομολογώ ότι το διάβασμα μου λείπει, καθώς ο διαθέσιμος χρόνος είναι απειροελάχιστος -ιδιαίτερα στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Παρόλ' αυτά, το τελευταίο διάστημα κατόρθωσα να διαβάσω ένα μυθιστόρημα, το «Μαύρο Φιλί», του Μένιου Σακελλαρόπουλου. Το απόλαυσα, ήταν ένα βιβλίο που με βοήθησε να καθαρίσω για λίγο το μυαλό μου από τις έγνοιες, παρασύροντάς με σε έναν άλλο, φανταστικό κόσμο.
Τι σας κάνει να χαμογελάτε κάθε μέρα και τι σας πικραίνει;
Αυτό που με κάνει να χαμογελάω είναι η επαφή με τα παιδιά μου, κάτι που είναι πάντοτε αναζωογονητικό. Απολαμβάνω κάθε στιγμή από το χρόνο που περνώ μαζί τους, κάθε παιχνίδι και κάθε μικρό τερτίπι τους, κάθε βλέμμα και κάθε λέξη τους. Τα παιδιά έχουν τη μαγική ικανότητα να μας υπενθυμίζουν ότι τα παραμικρά, καθημερινά πράγματα είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή, αυτά που συνδέονται με γνήσια και αυθόρμητα συναισθήματα. Τα παιδιά είναι η αλήθεια της ύπαρξης -και το νόημά της, εν τέλει. Γι' αυτό κάθε μέρα νιώθω την ίδια πίκρα και ενοχή, ότι δεν έχω το χρόνο που θα έπρεπε και που θα ήθελα να αφιερώνω στα παιδιά μου. Η αίσθηση ότι έχω έλλειμμα συναναστροφής μαζί τους ως πατέρας, είναι οδυνηρή και δυσβάσταχτη.
Έχετε κάποιο μότο στη ζωή σας;
Μια σκέψη που πάντοτε με καθοδηγεί στη ζωή μου, είναι ότι δε θέλω να μετανιώνω ή να αγχώνομαι για δύο πράγματα: Για αυτά που μπορώ και για εκείνα που δεν μπορώ να αλλάξω.
* Η Αριστέα Κοντόζογλου είναι δημοσιογράφος
