Ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει να φέρει το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση. Αυτός είναι ο στόχος του για τις ευρωεκλογές. Και μπροστά στον στόχο αυτό φέρεται να έχει καταλήξει, μαζί με τους συνεργάτες και συμβούλους του, ότι πρέπει να απευθυνθεί στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό επιλέγει τον λαϊκισμό και την τακτική τού όχι σε όλα. Καταψηφίζει κάθε εμβληματικό και μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο και επιλέγει την τοξική ρητορική.
Το παιχνίδι του πολιτικού κέντρου έχει χαθεί για τον Νίκο Ανδρουλάκη. Η κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι καταλυτική με τον πρωθυπουργό να έχει καταλάβει το σημείο του δημοκρατικού τόξου που κινείται από τη δεξιά και την κεντροδεξιά και φτάνει μέχρι το κέντρο.
Μεταρρυθμίσεις, οικονομική ανάπτυξη, διεθνής παρουσία και παρεμβατικότητα και πρωταγωνιστικός ρόλος στην Ευρωπαική Ένωση έχουν φέρει τον Κυριάκο Μητσοτάκη σε θέση κεντρική στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Και αυτό καταγράφεται στο σύνολο των δημοσκοπήσεων. Ακόμη και αυτών που δείχνουν μια δυσαρέσκεια και μια μείωση ποσοστών, αφού οι όποιες απώλειες δείχνουν να μετακινούνται στη δεξαμενή των αναποφάσιστων και όχι σε άλλα κόμματα.
Στο πλαίσιο αυτό ο Νίκος Ανδρουλάκης και η ηγετική ομάδα που έχει συστήσει στη Χαριλάου Τρικούπη επιχειρούν να ψαρέψουν ψήφους στα θολά νερά της Αριστεράς. Μετακινούν δηλαδή το ΠΑΣΟΚ προς την Αριστερά για να επωφεληθούν από την κατακρήμνιση του ΣΥΡΙΖΑ και να εκμεταλλευθούν την κατάσταση που επικρατεί στο κόμμα της Κουμουνδούρου.
Αν και προς το παρόν η κίνηση αυτή δεν δείχνει να έχει μεγάλη επιτυχία, εν τούτοις για τον Νίκο Ανδρουλάκη και το κόμμα του δεν φαίνεται να υπάρχει εναλλακτική δεδομένου ότι έχει μικρή, ελάχιστη απήχηση στους ψηφοφόρους που επιθυμούν την αλλαγή σελίδας για τη χώρα. Η επιλογή του λαϊκισμού και της τοξικής ρητορικής επιβεβαιώνει το σχέδιο που έχει καταρτιστεί στη Χαριλάου Τρικούπη.
Όπως το επιβεβαιώνει και το «όχι σε όλα» που έχει επιλέξει ως τακτική σε συνδυασμό με τις συνεχείς καταγγελίες, ίδιες με αυτές που ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ίδια και με αυτές που ο Στέφανος Κασσελάκης επιχειρεί να ψελλίσει από τη θέση του προέδρου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Όχι» στην επιστολική ψήφο για τις ευρωεκλογές με αστείες δικαιολογίες και προσχήματα. «Όχι» στα μη κρατικά πανεπιστήμια με ακόμη πιο αστείες δικαιολογίες και δήθεν προτάσεις που δύναται να εφαρμοστούν μετά το… 2029. «Όχι» και στις αλλαγές του ποινικού κώδικα που ψηφίζεται στη Βουλή με μια τοξική ρητορική που μπλέκει τα πάντα όλα σε μια τοποθέτηση, όπως αυτή που έκανε ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος κινήθηκε στα χνάρια του Στέφανου Κασσελάκη και του ΣΥΡΙΖΑ, εξαπολύοντας επίθεση στη Δικαιοσύνη και τους ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς του Αρείου Πάγου.
Την ίδια ώρα, δηλώνει «σοβαρή» αντιπολίτευση. Δηλώνει όμως ότι θέλει να γίνει το ΠΑΣΟΚ «εμπόδιο» στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και όχι ο δημοκρατικός πόλος που ελέγχει την εξουσία με γνώμονα την ανάπτυξη της χώρας και των πολιτών. Δυστυχώς για τον ίδιο οι πολίτες δεν ψάχνουν «εμπόδια» αλλά προτάσεις και ιδέες εφαρμόσιμες κατά την άσκηση πολιτικής που συμβαδίζει με την πραγματικότητα.
