«Θέλω να καταδικάσω την επίθεση που δεχτήκατε», δήλωσε ο Νίκος Ανδρουλάκης στους εποχικούς πυροσβέστες με τους οποίους συναντήθηκε και στους οποίους υποσχέθηκε τα πάντα χτυπώντας τους στην πλάτη. Ούτε λέξη δεν βρήκε για να στηλιτεύσει, έστω, το γεγονός, ότι μια μικρή ομάδα εισέβαλε στο κτίριο της Πολιτικής Προστασίας και προχώρησε σε κατάληψη ακόμη και του επιχειρησιακού κέντρου που αποτελεί και την καρδιά της υπηρεσίας.
Ηταν το κλείσιμο ενός δεκαημέρου που ο αναβαπτισμένος στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ πρόεδρος, Νίκος Ανδρουλάκης, έδειξε πως το «όχι σε όλα» δεν είναι απλά μια τακτική προσωρινή αλλά και η κεντρική γραμμή του κόμματος που ήδη αποχαιρετά τη σοβαρή αντιπολίτευση και μπαίνει ξανά στο «καλούπι» του λαϊκισμού και της τοξικότητας που κατασκευάστηκε τα προηγούμενα χρόνια.
Βλέποντας την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, η ηγετική ομάδα της Χαριλάου Τρικούπη επιδιώκει να μαζέψει τους ψηφοφόρους του κόμματος το οποίο βρέθηκε στην πρώτη γραμμή του λαϊκισμού από την περίοδο του 2010 και μετά. Του κόμματος που αναδείχθηκε στις πλατείες των αγανακτισμένων στήνοντας κρεμάλες κατά των πολιτικών αντιπάλων του.
Και λέμε η ηγετική του ομάδα, διότι δίπλα στον Νίκο Ανδρουλάκη βρίσκονται και πρόσωπα που επιχείρησαν να εμφανιστούν ως κάτι διαφορετικό. Εντούτοις, συμμετέχοντας στα όργανα που λαμβάνουν τις αποφάσεις και σχεδιάζουν τη στρατηγική, εμφανίζονται να αποδέχονται μια πολιτική γραμμή που δεν δύναται να χαρακτηριστεί ως εναλλακτική λύση στην κεντρική πολιτική σκηνή.
«Καταλαβαίνω γιατί ο κ. Ανδρουλάκης μπορεί ενδεχομένως να πάει σε μια αντιπολίτευση που να είναι πολύ κοντά στο “όχι σε όλα”», δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στον ΣΚΑΪ, και συμπλήρωσε: «Νομίζω ότι κλείνει το μάτι στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να καταρρέει».
Για να προσθέσει, αναφορικά με τον Νίκο Ανδρουλάκη, ότι «στρίβει το ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά, γι’ αυτό και συχνά μπορεί να αποκαλώ το ΠΑΣΟΚ “πράσινο ΣΥΡΙΖΑ”. Αυτό σημαίνει, όμως, ότι δεν μπορεί ταυτόχρονα να κλείνει το μάτι σε ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και να παρουσιάζεται ως προοδευτικός μεταρρυθμιστής που απευθύνεται στον μεσαίο χώρο».
Ακριβώς εδώ είναι η ουσία. Μέσα σε 10 περίπου ημέρες το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη:
-Καταψήφισε το νομοσχέδιο για την επιτάχυνση των προσλήψεων και τον εκσυγχρονισμό του ΑΣΕΠ. Υπερψήφισε ορισμένα άρθρα προκειμένου να μπορεί να υποστηρίζει ότι δεν λέει «όχι σε όλα», ωστόσο η καταψήφιση του νομοσχεδίου στο τέλος της ημέρας είναι αυτό που καταγράφεται.
-Δήλωσε «παρών» στη διαδικασία της Διάσκεψης των Προέδρων ως προς την τοποθέτηση νέου επικεφαλής στον Συνήγορο του Πολίτη με αστείες δικαιολογίες που επιβεβαιώνουν τις προθέσεις του, όπως, για παράδειγμα, ότι βρίσκονται εν εξελίξει έρευνες. Σημείωση: η θητεία του σημερινού επικεφαλής της Αρχής έχει λήξει εδώ και 2,5 χρόνια.
-Καταψήφισε το νομοσχέδιο-τομή για την ανακύκλωση συσκευασιών στη χώρα μας. Μόλις την Παρασκευή είπε όχι και σε αυτή την πρωτοβουλία-παρέμβαση. Από κοινού, και σε αυτή την περίπτωση, με τον ΣΥΡΙΖΑ, το άλλο κόμμα που κουνά μια δήθεν περιβαλλοντική σημαία, με τον υπουργό Επικρατείας, Ακη Σκέρτσο, να σχολιάζει ότι «καμώνονται τα “πράσινα” κόμματα, αλλά στην πραγματικότητα πουλάνε “πράσινα άλογα”».
Η ουσία είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ δεν άλλαξε τίποτα. Ή μάλλον άλλαξε: Μέχρι τις εκλογές του 2023 λειτούργησε ως ουρά του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Επέλεξε τον δρόμο του λαϊκισμού ακολουθώντας κατά γράμμα τις τακτικές του πρώην προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σήμερα, εμφανίζεται να λειτουργεί ως το υποκατάστατο του ΣΥΡΙΖΑ. Ως το κόμμα που θα μαζέψει τους ψηφοφόρους που φεύγουν άρον άρον από το «μαγαζί» που βαράει «διάλυση».
Η δημοσκοπική άνοδος στρέφει το βλέμμα της Χαριλάου Τρικούπη προς τ’ αριστερά. Εκεί ενδεχομένως να διαπιστώνουν πολιτικό κενό. Μόνο που με τον τρόπο αυτό φεύγει από τη λογική της σοβαρής αντιπολίτευσης και κινείται σε αυτή της τοξικότητας και της διχαστικής ρητορικής, την οποία όμως οι πολίτες έχουν καταδικάσει και απορρίψει σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις.
Η ίδια δημοσκοπική άνοδος –παρότι δεν τη χαρακτηρίζει κάποια ιδιαίτερη δυναμική– έχει προσδώσει και άλλα χαρακτηριστικά στο ΠΑΣΟΚ. Ενα από αυτά είναι η αλαζονεία. Μπορεί να επιχειρεί να την αποδώσει ως στοιχείο στην κυβερνώσα παράταξη, εντούτοις δείχνει να αποτελεί πλέον κυρίαρχο χαρακτηριστικό της Χαριλάου Τρικούπη και της ηγεσίας της.
Αρκεί να σημειωθεί πως ο Νίκος Ανδρουλάκης ήδη προβαίνει σε δηλώσεις ανάλογες με αυτές του Αλέξη Τσίπρα και του Στέφανου Κασσελάκη για πολιτική αλλαγή. «Με φόρα θα έρθει και το ΠΑΣΟΚ για να λυτρώσει τον λαό από την κυβέρνηση της ΝΔ», δήλωσε στη Βουλή, ενώ παράλληλα έχει υποστηρίξει πως η άνοδος που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις οφείλεται στη δουλειά που γίνεται μετά την επανεκλογή του.
Ποια δουλειά; Ουδείς γνωρίζει. Το μόνο που έχει καταγραφεί είναι ένα «όχι σε όλα» ίδιο με τα προηγούμενα. Και μια τάση υποκατάστασης με υποσχέσεις και πλειοδοτική λογική ως προς τα θέματα που αφορούν την καθημερινότητα.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην έντυπη έκδοση του «Μανιφέστο»
