«Τραγέλαφο» χαρακτήρισε τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη ο Νίκος Μαραντζίδης, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα. Ο συγγραφέας και καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης έκανε λόγο για σταλινικές πρακτικές μέσα στο κόμμα, υπογραμμίζοντας ότι την ευθύνη έχει πρωτίστως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αυτοί που τον ανέχονται. Αναφορικά με τον Αλέξη Τσίπρα ισχυρίστηκε ότι η κοινωνία βλέπει στο πρόσωπό του εκείνα τα χαρακτηριστικά της ηγεσίας που «τουλάχιστον στην Κεντροαριστερά έχουμε ανάγκη για να διαμορφωθεί ξανά ένα μεγάλο ρεύμα». Ωστόσο, διευκρίνισε, «αυτό δεν έχει να κάνει με τις ίδιες τις επιθυμίες του Τσίπρα. Αν ο Τσίπρας θέλει ή δε θέλει αυτό δεν το ξέρω».
«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας τραγέλαφος που τη βασική ευθύνη, βεβαίως, τη φέρνει η ηγεσία του, δηλαδή ο Στέφανος Κασσελάκης, αλλά από ένα σημείο και μετά τη φέρουν και οι άνθρωποι που τον ανέχονται. Αυτά που ακούγονται στον ΣΥΡΙΖΑ μερικές φορές πράγματι προξενούν τα γέλια, άλλες φορές προξενούν τα κλάματα και μερικές φορές απλώς μένεις με ανοιχτό το στόμα, να ακούς, φέρ’ ειπείν, αρχηγό ενός σύγχρονου αριστερού κόμματος, υποτίθεται, να προτείνει στελέχη του κόμματος να λειτουργούν με μοντέλα σταλινικού δημοκρατικού συγκεντρωτισμού που νόμιζα ότι το έχουμε λύσει αυτό το θέμα, που να μην μιλάνε δημόσια και να μιλάνε μόνο στα όργανα, τα οποία τα συγκαλεί ο πρόεδρος όποτε θυμάται να επιστρέψει από την Αμερική» ήταν η έντονη κριτική που άκησε στον Στέφανο Κασσελάκη.
Υπάρχει κρίση ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ
Ακολούθως ο Νίκος Μαρατζίδης είπε ότι «ο κ. Κασσελάκης είναι, ας το πούμε έτσι, ένας ανασταλτικός παράγοντας σε σχέση με ουσιαστικότερες διαδικασίες, οι οποίες οφείλουν να αναπτυχθούν στην ελληνική κεντροαριστερά. Το καταλαβαίνει και ο τελευταίος άνθρωπος σε αυτή τη χώρα», είπε και συμπλήρωσε πως δεν είναι τυχαίο ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε μια πρόσφατη έρευνα, είχε τον μεγαλύτερο αριθμό αρνητικών απόψεων στην ελληνική κοινή γνώμη από κάθε άλλον αρχηγό. «Αυτό δεν είναι τυχαίο και δείχνει ακριβώς ότι αυτό το πολιτικό αγκάθι, να το πούμε έτσι, που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ας το ονομάσω κρίση ηγεσίας, είναι κάτι το οποίο δημιουργεί τεράστια προβλήματα. Δημιουργεί δυσχέρειες όχι μόνο στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, αν ήταν για το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ασχολούμασταν τόσο πολύ -αν και πάλι θα ασχολούμασταν γιατί είναι αξιωματική αντιπολίτευση, έστω και με τόση περιορισμένη δυναμική- αλλά γιατί δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία του συνόλου των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς».
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μαλλιά κουβάρια
Έπειτα, πρόσθεσε αναφορικά με τη φυσιογνωμίσα του ΣΥΡΙΖΑ: «Δεν είναι σταλινικό το κόμμα. Το κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι τίποτα αυτή τη στιγμή και το εννοώ. Είναι ένα ρευστό και θα το έλεγα σπόνδυλος, ένας σπόνδυλος οργανωτικά, πολιτικός σχηματισμός, όπου τίποτα δεν λειτουργεί εκτός από τα social media του προέδρου. Αυτό το έχουμε αντιληφθεί όλοι (…). Όλο αυτό το πράγμα που συμβαίνει στον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι σοβαρό. Και το πρόβλημα είναι ότι η έλλειψη σοβαρότητας που την αντιλαμβάνονται όλοι δεν είναι ένα στοιχείο, αν θέλετε, πολυτέλειας στα κόμματα. Είναι ένα κρίσιμο στοιχείο το οποίο συνδέεται με την αξιοπιστία τους και με την ικανότητα να διαμορφώσουν όχι μόνο εκλογική και πολιτική επιρροή, αλλά να διαμορφώσουν και σχέσεις όπως είναι η συζήτηση σήμερα, δηλαδή σχέσεις εμπιστοσύνης με άλλα κόμματα. Πώς μπορεί να διαμορφωθεί αυτό το στιλ στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ; Πώς μπορούν να διαμορφωθούν συνθήκες σοβαρής συνεννόησης των κομμάτων της Κεντροαριστεράς; Αφήστε τα εκλογικά. Δεν μιλάω για τόσο μακριά, για κοινές πρωτοβουλίες. Όταν αλλάζουν οι θέσεις, κανείς, χάνεται στις αλλαγές».
Δυναμική επιστροφή για τον Αλέξη Τσίπρα
Τέλος, έπλεξε το εγκώμιο του Αλέξη Τσίπρα λέγοντας: «Και στέκομαι σε αυτά που ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει, ότι δηλαδή δεν προτίθεται για το επόμενο διάστημα να ασχοληθεί με τίποτα άλλο εκτός από τις δραστηριότητες και τις λειτουργίες του Ινστιτούτου στο οποίο δραστηριοποιείται. Αυτό βεβαίως-γιατί δεν μ’ αρέσει να αποφεύγω τις ερωτήσεις- το έχω γράψει σε ένα άρθρο μου αρκετά χρόνια μετά, με τον τίτλο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ «Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς». Θεωρώ ότι οι χαρισματικοί ηγέτες κάτω από συνθήκες δεν τελειώνουν ποτέ τις σχέσεις τους με τις κοινωνίες τους. Δεν τελειώνουν ποτέ οι σχέσεις αυτές. Είναι αυτό το ίδιον των χαρισματικών ηγετών που άνθρωποι που γεννούν πάθη, μίση, αγάπες, πείτε το όπως θέλετε, που έχουν κινητοποιήσει κόσμο, που έχουν συσπειρώσει κόσμο, διατηρούν πάντα, πάντα μια δυναμική επιστροφής, ανεξάρτητα της θέλησής τους. Το υπογραμμίζω, ανεξάρτητα της θέλησής τους. Δηλαδή αυτοί μπορεί να λένε εγώ τελείωσα, αλλά η κοινωνία να μην τους βλέπει έτσι. Η κοινωνία, αυτό που η πρόσφατη δημοσκόπηση έδειχνε, ότι στο ΣΥΡΙΖΑ η πλειοψηφία θέλει την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα για να ηγηθεί ενός σχήματος της Κεντροαριστεράς. Αυτό έγινε παρά την όποια διαβεβαίωση, επιθυμία του Αλέξη Τσίπρα. Έγινε, διότι, η κοινωνία βλέπει στον Αλέξη Τσίπρα εκείνα τα χαρακτηριστικά της ηγεσίας που τουλάχιστον στην Κεντροαριστερά έχουμε ανάγκη για να διαμορφωθεί ξανά ένα μεγάλο ρεύμα. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τις ίδιες τις επιθυμίες του Τσίπρα. Αν ο Τσίπρας θέλει ή δε θέλει αυτό δεν το ξέρω».
